ตัวกรองผลการค้นหา
ภูษณพาส
หมายถึงน. เครื่องแต่งตัวและเสื้อผ้า. (ส. ภูษณวาส).
สัตว์หิมพานต์
หมายถึง[-หิมมะ-] น. สัตว์ในวรรณคดีที่เชื่อกันว่าอยู่ในป่าหิมพานต์ เช่น คชสีห์ กินนร นรสิงห์, รูปหุ่นที่ผูกเป็นรูปสัตว์ในวรรณคดี ใช้บรรทุกผ้าไตรแห่เข้าขบวนพระบรมศพในสมัยโบราณ.
เปลื้องเครื่องสุกำศพ
หมายถึงก. เปลื้องผ้าขาวที่ห่อศพออกแล้วนำผ้าขาวนั้นและสิ่งปฏิกูลภายในโกศ เช่น กระดาษฟางไปเผาพร้อมบุพโพ แล้วเอาผ้าขาวอีกผืนหนึ่งห่อศพให้ใหม่.
กระสม
หมายถึงน. ไม้ที่อยู่ในเครื่องทอผ้า สำหรับบิดม้วนผ้าที่ทอแล้ว เรียกว่า ไม้กระสม. (ปาเลกัว).
ผ้าเทศ
หมายถึง(โบ) น. ผ้าขาวเนื้อดีมาจากต่างประเทศ.
ทสา
หมายถึง[ทะ-] (แบบ) น. ชายผ้า, ชายครุย. (ป.).
บัณฑุกัมพล
หมายถึงน. ผ้าขนสัตว์สีเหลือง. (ป. ปณฺฑุกมฺพล).
ผ้าพันคอ
หมายถึงน. ผ้าสำหรับพันคอเพื่อกันหนาวเป็นต้น.
หมาด
หมายถึงว. แห้งไม่สนิท, เกือบแห้ง, เช่น ผ้านี้ยังหมาดอยู่.
เพลาะ
หมายถึงน. เรียกคูที่ขุดบังข้าศึกเมื่อเวลารบว่า สนามเพลาะ. ก. เอาริมต่อให้ติดกัน, ติดต่อกัน, เช่น เพลาะผ้า คือเอาผ้า ๒ ผืนเย็บข้างติดกันให้กว้างออก, เรียกผ้าที่เย็บข้างติดกันเช่นนั้นว่า ผ้าเพลาะ.
ภังค,ภังค-,ภังคะ
หมายถึง[-คะ-] น. การแตก, การทำลาย; ความยับเยินล่มจม. (ป., ส.); ผ้าชนิดหนึ่งทอด้วยของหลายสิ่งเช่นผ้าด้ายแกมไหม.
ใบเมี่ยง
หมายถึงน. เรียกผ้าสำหรับห่อศพเข้าโกศ.