ตัวกรองผลการค้นหา
ตุ๊กต่ำน้ำทอง
หมายถึงน. ชื่อเครื่องยาไทยชนิดหนึ่ง.
อกรรมกริยา
หมายถึง[อะกำกฺริยา, อะกำกะริยา] (ไว) น. กริยาที่ไม่ต้องมีกรรมรับ เช่น ยืน เดิน นั่ง นอน. (ส.).
ถนำ
หมายถึง[ถะหฺนำ] น. ชื่อดินชนิดหนึ่ง สีเหลืองอ่อน ใช้ทำยาไทย, ยา.
ลางเนื้อชอบลางยา
หมายถึงน. ยาอย่างเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง; (สำ) ของสิ่งเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง.
อภิปรัชญา
หมายถึง[อะพิปฺรัดยา, อะพิปฺรัดชะยา] น. ปรัชญาสาขาหนึ่ง ว่าด้วยความแท้จริง ซึ่งเป็นเนื้อหาสำคัญของปรัชญา. (อ. metaphysics).
โตมร
หมายถึง[-มอน] น. อาวุธสำหรับซัด, หอกซัด, สามง่ามที่มีปลอกรูปเป็นใบโพสวมอยู่. (ป., ส.).
ญาณวิทยา
หมายถึง[ยานะวิดทะยา, ยานนะวิดทะยา] น. ปรัชญาสาขาหนึ่งว่าด้วยกำเนิดลักษณะและความถูกต้องแห่งความรู้ ตลอดจนวิธีหาความรู้. (อ. epistemology).
ปัจยาการ
หมายถึง[ปัดจะยา-] (แบบ) น. อาการที่เป็นเหตุต่อเนื่องกัน คือ ปฏิจจสมุปบาท. (ป. ปจฺจยาการ).
เกลือด่างคลี
หมายถึงน. ชื่อเกลือชนิดหนึ่งในตำรายาไทย.
ปริยานุช
หมายถึง[ปฺริยานุด] น. น้องที่รัก. (ส.).
ชัน
หมายถึงน. ยางไม้สำหรับยาเรือเป็นต้น.
ดองยา
หมายถึงก. แช่เครื่องยาไว้ในของเหลวมีเหล้าเป็นต้น.