ตัวกรองผลการค้นหา
กะโลง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ลังไม้ฉำฉา, หีบไม้; (ถิ่น-พายัพ) โคลง.
ตะพด
หมายถึงน. ไม้ถืออย่างหนึ่งทำด้วยไม้รวกเป็นต้น ยาวประมาณ ๑ เมตร.
ยู
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ไม้ยุงปัดทำด้วยต้นขัดมอน เรียกว่า ไม้ยู.
ขี้กบ
หมายถึงน. เศษไม้ที่ออกมาด้วยการไสกบ.
ไก่ได้พลอย
หมายถึงการที่ได้ของมีค่ามาแต่ไม้รู้คุณค่าของสิ่งนั้น
กลางแจ้ง
หมายถึงน. นอกร่มไม้ชายคา.
เกี๊ยะ
หมายถึงน. เกือกไม้แบบจีน. (จ.).
ปาฏลิ
หมายถึง[-ตะ] (แบบ) น. ไม้แคฝอย. (ป.).
ป่าเบญจพรรณ
หมายถึงน. ป่าที่มีไม้หลายพรรณคละกัน.
ไล่
หมายถึงน. ไม้ต่าง ๆ เรียกว่า ไม้ไล่.
ไม้งามกระรอกเจาะ
หมายถึง(สำ) น. หญิงสวยที่ไม่บริสุทธิ์.
ไม้เรียว
หมายถึงน. ไม้ปลายเรียวเล็กคล้ายไม้แส้สำหรับตีเด็ก.