ตัวกรองผลการค้นหา
ยุคันตวาต
หมายถึง[ยุคันตะ-] น. ลมในที่สุดยุค หมายความว่า ลมที่มาทำลายโลกเมื่อสิ้นยุค. (ป.).
พลวง
หมายถึง[พฺลวง] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Dipterocarpus tuberculatus Roxb. ในวงศ์ Dipterocarpaceae ใบใหญ่ ใช้ห่อยาสูบและมุงหลังคา, คลุ้ง ตองตึง หรือ ตึง ก็เรียก.
ว่าวเหลิง,ว่าวเหลิงลม
หมายถึง[-เหฺลิง] น. ว่าวติดลมส่ายไปมาบังคับไม่อยู่. (สำ) ว. เพลินจนลืมตัว เช่น กลัวต้องลมแล้วจะหาวเหมือนว่าวเหลิง. (อภัย).
คึ่ก,คึ่ก ๆ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เสียงลมพัดคึ่ก ๆ.
ปัสสาสะ
หมายถึงน. ลมหายใจออก. (ป.; ส. ปฺรศฺวาส).
วายะ
หมายถึงน. ลม. (ป. วายุ, วาโย; ส. วายุ).
กระเบง
หมายถึง(กลอน) ก. เบ่ง เช่น ระด่าวตึงกระเบงแขน. (อนิรุทธ์); ตะเบ็ง, กระเบญ ก็ใช้.
ศวาสะ
หมายถึงน. การหายใจ, ลมหายใจ. (ส. ศฺวาส).
กระวูดกระวาด
หมายถึงว. กระวีกระวาด, ทำโดยเร็วอย่างลมพัดวูดวาด.
จัณฑวาตา
หมายถึง(แบบ) น. ลมร้าย เช่น จัณฑวาตารำพายพาน. (สมุทรโฆษ).
เพ้อฝัน
หมายถึงก. คิดฝันอย่างลม ๆ แล้ง ๆ.
สมีระ
หมายถึง[สะมี-] น. ลม. (ป., ส. สมีรณ).