ตัวกรองผลการค้นหา
ผูกภาษี
หมายถึง(โบ) ก. ว่าเหมาการเก็บภาษีไปทำเองแล้วให้เงินแก่หลวงตามสัญญา.
กระษาปณ์
หมายถึง[-สาบ] น. เงินตราที่ทำด้วยโลหะ เช่น เหรียญกระษาปณ์ โรงกระษาปณ์, กษาปณ์ ก็ใช้. (ส. การฺษาปณ; ป. กหาปณ).
พาณโยชน์
หมายถึงน. แล่งธนู. (ส. วาณโยชน).
ผู้ต้องหา
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้ถูกหาว่าได้กระทำความผิด แต่ยังมิได้ถูกฟ้องต่อศาล.
สู้คดี,สู้ความ
หมายถึง(ปาก) ก. เป็นความ, มีคดีพิพาทหรือฟ้องร้องกันในโรงศาล.
เจ้าพนักงานบังคับคดี
หมายถึง(กฎ) น. เจ้าพนักงานศาลหรือพนักงานอื่น ผู้มีอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย ในอันที่จะปฏิบัติการเพื่อคุ้มครองสิทธิของคู่ความในระหว่างพิจารณา หรือเพื่อบังคับตามคำพิพากษาหรือคำสั่งของศาล.
ประวีณ
หมายถึงว. ฉลาด, มีฝีมือ. (ส. ปฺรวีณ; ป. ปวีณ).
วิษาณ
หมายถึงน. เขาสัตว์, งาช้าง. (ส.; ป. วิสาณ).
ใบสัจ
หมายถึง(โบ) น. เอกสารซึ่งตระลาการพิจารณาข้อเท็จจริงแล้วนำเสนอลูกขุนปรึกษาปรับสัจตัดสิน.
ตะพุ่น
หมายถึง(โบ) น. พวกคนหลวงที่ถูกเกณฑ์ให้เกี่ยวหญ้าเลี้ยงช้าง.
นิมมาน
หมายถึงน. การสร้าง, การแปลง, การทำ, การวัดส่วน. (ป.; ส. นิรฺมาณ).
เผน,เผน-
หมายถึง[เผนะ-] (แบบ) น. ฟอง (นํ้า). (ส.; ป. เผณ).