ตัวกรองผลการค้นหา
อรัณย์
หมายถึงน. ป่า. (ส. อรณฺย; ป. อรญฺ).
ป่าดงดิบ,ป่าดิบ
หมายถึงน. ป่าไม้ที่มีอยู่ทั่วไปในเขตร้อน ฝนชุก เป็นป่าไม้สีเขียวไม่ผลัดใบ.
พราน
หมายถึง[พฺราน] น. ผู้หากินในทางล่าสัตว์เป็นต้น, ผู้ชำนาญป่า, เช่น พรานนก พรานป่า.
พเนจร
หมายถึงน. ผู้เที่ยวป่า, พรานป่า; โดยปริยายหมายความว่า ร่อนเร่ไป, เที่ยวไปโดยไร้จุดหมาย. (ป., ส. วเนจร).
พนัสดม
หมายถึง[พะนัดสะดม] น. ป่ามืด, ป่าทึบ.
เสสรวล
หมายถึง[-สวน] ก. หัวเราะร่าเริง, หัวเราะอย่างสนุกสนานครึกครื้น, สรวลเสหรือ สรวลเสเฮฮา ก็ว่า.
ผีเรือนไม่ดี ผีป่าก็พลอย
หมายถึง(สำ) น. คนในบ้านเป็นใจช่วยให้คนนอกบ้านเข้ามาทำความเสียหายได้.
มหาพน
หมายถึงน. ชื่อกัณฑ์ที่ ๗ ของมหาชาติ ว่าด้วยเรื่องป่า.
ระนาม
หมายถึงน. ป่ารกฉำแฉะ เรียกว่า ป่าระนาม, ระนัม ก็ว่า.
อฏวี
หมายถึง[อะตะ-] น. ดง, ป่า, พง. (ป., ส.).
กุย
หมายถึงน. ชาวป่าพวกหนึ่งคล้ายพวกมูเซอ.
ปันจุเหร็จ
หมายถึงน. เครื่องรัดเกล้าที่ไม่มียอด; โจรป่า. (ช.).