ค้นเจอ 557 รายการ

กระทงเหิน

หมายถึงน. ไม้ขวางเรืออันที่สุดของหัวเรือหรือท้ายเรือ, หูกระต่าย ก็เรียก; ขื่อกระดูกเชิงกราน.

ฝีพาย

หมายถึงน. คนที่มีความสามารถในการพายเรือ โดยเฉพาะในการพายเรือพระที่นั่งหรือเรือแข่งเป็นต้น.

อีแปะ

หมายถึงน. ชื่อเรือต่อชนิดหนึ่ง ท้องแบน เสริมกราบ รูปคล้ายเรือสำปั้น แต่หัวเรือสั้นกว่า.

จุ้นจู๊

หมายถึงน. ผู้จัดการเรือ, หัวหน้าและผู้จัดการเรื่องสินค้าในเรือ. (จ.).

ตู๊เรือ

หมายถึงก. ชะลอเรือ, ทำให้เรือมีความเร็วลดลง.

ตะกาว

หมายถึงน. ขอสำหรับเกี่ยวเรือ.

ย่านาง

หมายถึงน. ผีผู้หญิงที่ประจำรักษาเรือ เรียกว่า แม่ย่านางเรือ.

สะพานเดินเรือ

หมายถึงน. พื้นที่ยกสูงขึ้นจากดาดฟ้าเรือ สำหรับนายเรือหรือนายยามเรือเดิน หรือสำหรับต้นหน กัปตันเรือ หรือผู้บังคับการเรือควบคุมและสั่งการเกี่ยวกับการนำเรือในน่านนํ้าให้ปลอดภัย, (โบ) สะพานเดินเรือใช้เป็นหอบังคับการด้วย.

ลูกประดู่

หมายถึง(ปาก) น. ทหารเรือ.

นาวา

หมายถึงน. ยศทหารเรือหรือทหารอากาศชั้นสัญญาบัตร สูงกว่าเรือเอกหรือเรืออากาศเอก ตํ่ากว่าพลเรือตรีหรือพลอากาศตรี.

ขนานลี่

หมายถึงน. เรือแล่นคู่เคียงกันไป.

ฉลากบาง

หมายถึงน. ชื่อเรือชนิดหนึ่ง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ