ตัวกรองผลการค้นหา
บ้าบิ่น
หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวผสมกับมะพร้าวและนํ้าตาลทราย ผิงไฟล่างไฟบน.
ผิง
หมายถึงก. ทำให้ร่างกายอบอุ่นด้วยวิธีอังไฟ เรียกว่า ผิงไฟ, ทำให้ร่างกายอบอุ่นด้วยแดด เรียกว่า ผิงแดด; ทำให้สุกด้วยไฟล่างไฟบน เช่น ผิงขนมกลีบลำดวน. น. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ทำด้วยแป้ง ไข่ นํ้าตาลทราย มีรูปแบน ๆ คล้ายไข่แมงมุม อบให้สุกด้วยไฟล่างไฟบนเรียกว่า ขนมผิง.
เตาไฟ
หมายถึงน. ที่สำหรับก่อไฟหุงต้มอาหาร.
ลามเลีย
หมายถึงก. อาการที่เปลวไฟแลบลามไปที่อื่น.
ลุกลาม
หมายถึงก. แผ่กว้างออกไปโดยเร็ว เช่น ไฟลุกลามไปอย่างรวดเร็ว.
หุต,หุต-
หมายถึง[หุตะ-] น. การบูชา, การบูชาไฟ. (ป., ส.).
โหม
หมายถึง[โหมฺ] ก. ระดม เช่น โหมกำลัง โหมไฟ.
อัจจิมา
หมายถึงน. ไฟ. ว. มีแสง, สว่าง, รุ่งเรือง. (ป.).
เกียกกาย
หมายถึงก. ตะเกียกตะกาย, ขวนขวาย, เช่น ค่อยเกียกกายหาเลี้ยงตน. (สุบิน).
โคบาล
หมายถึง[-บาน] น. คนเลี้ยงวัว. (ป., ส. โคปาล).
ขุน
หมายถึงก. ให้อาหารแก่สัตว์เลี้ยง, โดยปริยายหมายถึงเลี้ยงดูอย่างดี.
ฑาหก
หมายถึง[ทาหก] น. ผู้เผา; ไฟ. (ป.).