ค้นเจอ 316 รายการ

คณาจารย์

หมายถึง[คะนาจาน] น. คณะอาจารย์. (ส. คณ + อาจารฺย).

ขนำ

หมายถึง[ขะหฺนำ] (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. กระท่อมชั่วคราวในทุ่งนาเป็นต้น.

เพี้ยกวาน,เพี้ยกว้าน

หมายถึงน. ตำแหน่งข้าราชการหัวเมืองสมัยโบราณทางล้านนาและล้านช้าง.

อัจนา

หมายถึง[อัดจะ-] น. การเซ่นสรวง, การถวาย, การบูชานับถือ. (ป. อจฺจนา).

โภชนากร

หมายถึง[โพชะนา-, โพดชะนา-] น. ผู้ที่มีความรู้เรื่องโภชนาการแล้วสามารถให้ความรู้และคำแนะนำในเรื่องอาหารแก่บุคคลอื่นต่อไปได้.

หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน

หมายถึง(สำ) ว. ที่ต้องตรากตรำทำงานหนัก มักหมายถึง ชาวไร่ชาวนา ซึ่งในเวลาทำไร่ทำนาหลังต้องสู้กับแดด และหน้าต้องก้มลงดิน.

ถือศักดินา

หมายถึง(โบ) ก. มีศักดิ์โดยถือเอานาเป็นหลักในการกำหนดอำนาจและปรับไหม.

กระอึก

หมายถึง(กลอน) ก. อึกทึก, อึง, เช่น ตระคอกคึกกระอึกอึง. (กลบท ๒; ม. คำหลวง จุลพน).

เทศกาล

หมายถึงน. คราวสมัยที่กำหนดไว้เป็นประเพณีเพื่อทำบุญและการรื่นเริงในท้องถิ่น เช่น ตรุษ สงกรานต์ เข้าพรรษา สารท; คราว เช่น ชาวนาไม่ได้ทำนาสิ้นสองเทศกาลมาแล้ว. (พงศ. เลขา).

เถียง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เรือนพักชั่วคราวในทุ่งนา สำหรับอยู่เฝ้าข้าว.

วัสคณนา

หมายถึง[วัดสะคะนะนา] น. การนับปี. (ป. วสฺส + คณนา).

จาป

หมายถึง[จาบ] (แบบ) น. ลูกสัตว์ เช่น แม่นกจากพรากพราก แลนา จากจาปน้อยแนบอก แลนา. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ป. จาป; ส. ศาว).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ