ค้นเจอ 325 รายการ

กระเจิดกระเจิง

หมายถึงว. แตกหมู่เพ่นพ่านไป, เตลิดไป, เช่น กองทัพข้าศึกถูกตีแตกกระเจิดกระเจิงไป. (ดู กระเจอะกระเจิง).

บทความ

หมายถึงน. ข้อเขียนซึ่งอาจจะเป็นรายงานหรือการแสดงความคิดเห็น มักตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ วารสาร สารานุกรม เป็นต้น.

หน้าทับ

หมายถึงน. เสียงตีเครื่องดนตรีที่ขึงด้วยหนัง จำพวกตะโพนหรือกลองแขกซึ่งมีบัญญัติเป็นแบบแผนสำหรับตีประจำทำนองเพลงต่าง ๆ ใช้บอกสัดส่วนและประโยคของเพลงนั้น ๆ เช่น หน้าทับปรบไก่.

ตีปีก

หมายถึงก. แสดงความดีใจโดยงอข้อศอกแล้วตีสีข้างอย่างไก่ตีปีก, แสดงอาการลิงโลดด้วยความดีใจ.

ไม้งก

หมายถึงน. ไม้รูปคล้ายตะลุมพุกสำหรับควาญท้ายตีช้างเมื่อต้องการให้ช้างไปเร็ว.

ตะลุย

หมายถึงว. อาการที่ตีหรือบุกดะเข้าไปไม่รั้งรอ, อาการที่อ่านเรื่อยไปโดยไม่พินิจพิจารณา.

ประหาร

หมายถึงน. การตี, การฟัน, การล้าง, การผลาญ. ก. ฆ่า, ทำลาย. (ส. ปฺรหาร; ป. ปหาร).

เป้ง

หมายถึงว. โต เช่น มดเป้ง; ถูกอย่างจัง เช่น ชนเป้ง; เสียงดังอย่างเสียงตีด้วยไม้แรง ๆ.

พัลวัน

หมายถึง[พันละ-] ว. อุตลุด, เกี่ยวพันหรือพัวพันกันจนยุ่งเหยิงสับสนแยกไม่ออก, เช่น ตบตีกันเป็นพัลวัน.

ยุพดี

หมายถึง[ยุบพะดี] น. หญิงรุ่น, หญิงสาว. (ป., ส. ยุวตี).

กระจองงอง,กระจองงอง ๆ

หมายถึงว. เสียงร้องเช่นนั้นพร้อมตีฆ้องป่าวประกาศว่า กระจองงอง ๆ เจ้าข้าเอ๊ย.

โจมตี

หมายถึงก. ใช้กำลังบุกเข้าตี, โดยปริยายหมายความว่า พูดหรือเขียนว่าหรือกล่าวหาผู้อื่นอย่างรุนแรง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ