ตัวกรองผลการค้นหา
ไม้หกเหียน
หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่งที่มีหุ่นหักลงดิน แล้ววกกลับขึ้นมา.
ไม้ค้ำโพธิ์
หมายถึงน. ไม้สำหรับค้ำกิ่งโพธิ์ ทำด้วยไม้จริงหรือไม้ไผ่ ปลายมีง่าม นิยมหุ้มผ้าแดงและผ้าขาว.
ไม้สักกะเท้า
หมายถึงน. ไม้เท้า.
ไม้เอนชาย
หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่งที่มีต้นเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เหมือนไม้ที่อยู่ริมน้ำ.
เลื่อยชักไม้
หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับตัดไม้ มีขนาดใหญ่ ใบเลื่อยมีลักษณะเป็นปื้นหรือแถบยาวติดกับปลายขาคันเลื่อยทั้งคู่ มีไม้ยาวที่เรียกว่า อกเลื่อย ยันอยู่ตรงกลาง ปลายขาคันเลื่อยด้านตรงข้ามมีเชือกคล้องรั้งและบิดเพื่อขึงใบเลื่อยให้ตึง ใช้คนชักเลื่อยคู่กัน ๒ คน.
ชะรอย
หมายถึงว. เห็นจะ, เห็นทีจะ, ท่าจะ, บางที, ในบทกลอนใช้ว่า รอย ก็มี.
กร่อน
หมายถึงก. หมดไปสิ้นไปทีละน้อย, ร่อยหรอ, สึกหรอ.
ไม้อัด
หมายถึงน. ไม้ที่ทำขึ้นโดยเอาไม้แผ่นบาง ๆ หลายแผ่นมาผนึกเข้าด้วยกัน.
กระลุมพุก
หมายถึง(ปาก) น. ไม้ตะลุมพุก.
สนองได
หมายถึง(ราชา) น. ไม้เกาหลัง.
บ่อนทำลาย
หมายถึงก. แทรกซึมเข้าไปเพื่อทำลายอยู่ภายในทีละน้อย ๆ.
เสียงเลื่อน
หมายถึงน. เสียงร้องเพลงที่ผิดระดับไปทีละน้อย ๆ.