ค้นเจอ 337 รายการ

ปณต

หมายถึง[ปะนด] ก. ประณต. (ป.; ส. ปฺรณต).

อลงกต

หมายถึง[อะลงกด] ก. ตกแต่ง, ประดับประดา. (ป. อลงฺกต; ส. อลํกฺฤต).

โงเง

หมายถึงว. อาการที่ลุกขึ้นนั่งหรือยืนโงกเงกของคนที่มึนงงหรือเพิ่งตื่นนอนใหม่, ยังงัวเงียอยู่.

สะบัดมือ

หมายถึงก. ลุกไปทันทีเป็นเชิงเอาเปรียบหรือรู้มาก เช่น งานยังไม่ทันเสร็จก็สะบัดมือไปแล้ว กินอิ่มแล้วก็สะบัดมือไป.

สังขตธรรม

หมายถึงน. สิ่งที่มีปัจจัยปรุงแต่งขึ้น. (ป. สงฺขต + ส. ธรฺม).

มรรตยะ,มรรตัย,มัตตัย,มัตยะ

หมายถึง[มันตะยะ, มันไต, มัดไต, มัดตะยะ] น. ผู้ที่ต้องตาย, ได้แก่ พวกมนุษย์ และสัตว์ดิรัจฉาน, คู่กับ อมร ผู้ไม่ตาย คือ เทวดา. (ส. มรฺตฺย; ป. มจฺจ).

ดำเนียร

หมายถึง(แบบ) ว. ที่ผ่านมา เช่น อนี้จะชี้นิต- ติดำเนียรดำนานสาร. (สมุทรโฆษ).

ศีต,ศีต-

หมายถึง[สีตะ-] ว. หนาว, เย็น, เย็นเยือก. (ส.; ป. สีต).

เศวดงค์

หมายถึง[สะเหฺวดง] ว. มีตัวขาว. (ส. เศฺวต + องฺค).

โชน

หมายถึงว. อาการที่ไหม้ทั่วเต็มที่ เช่น ไฟลุกโชน; แรง, เร็ว, เช่น ไหลโชน พุ่งโชน.

ฟู่

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น. น. เรียกเตาที่ใช้สูบลมพ่นน้ำมันให้ขึ้นไปถูกไฟลุกเป็นเปลวว่า เตาฟู่.

ประกฤต

หมายถึง[-กฺริด] (แบบ) ก. ทำ, ทำมาก. (ส. ปฺรกฺฤต; ป. ปกต).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ