ตัวกรองผลการค้นหา
กาหัก
หมายถึงน. นกเงือก. (พจน. ๒๔๙๓).
ผกเรือก
หมายถึงน. ต้นไทร. (พจน. ๒๔๙๓).
กะทับ
หมายถึงน. นกตะขาบ. (พจน. ๒๔๙๓).
กระตุ่น
หมายถึงน. ตัวตุ่น เช่น กระต่ายเต้นกระตุ่นขุด. (บุณโณวาท).
ไตรวัฏ
หมายถึงน. วัฏฏะ ๓ คือ กิเลสวัฏ กรรมวัฏ วิปากวัฏ.
เวหะ,เวหา
หมายถึงน. ฟ้า, อากาศ. (ส. วิห, วิหา).
เทวดา
หมายถึง[เทวะ-] น. พวกชาวสวรรค์ที่มีตาทิพย์ หูทิพย์ และกินอาหารทิพย์. (ป., ส. เทวตา).
กินปลิง
หมายถึงน. นกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
ภังคี
หมายถึงน. ต้นไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
วินัยปิฎก
หมายถึง[วิไนยะปิดก, วิไนปิดก] น. ชื่อปิฎก ๑ ในพระไตรปิฎก.
วิษธร
หมายถึง[วิสะทอน] น. งูพิษ. (ส.).
วิธุระ
หมายถึง[วิทุ-] ว. เปลี่ยว, ว้าเหว่. (ป., ส.).