ค้นเจอ 409 รายการ

ลองภูมิ

หมายถึง[-พูม] ก. หาทางพิสูจน์ว่าจะมีพื้นความรู้ความสามารถแค่ไหนเพียงไร เช่น นักเรียนลองภูมิครู.

อุปสมบัน,อุปสัมบัน

หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. ผู้อุปสมบทแล้ว, ภิกษุ, คู่กับ อนุปสัมบัน ได้แก่ผู้ที่ไม่ได้อุปสมบท คือ สามเณรและคฤหัสถ์. (ป. อุปสมฺปนฺน).

ไฉน

หมายถึง[ฉะไหฺน] ว. ฉันใด, เช่นไร, อย่างไร, เช่น เป็นไฉน, ทำไม, เหตุใด, เช่น ไฉนจึงไม่มาให้ทันเวลา.

ปริภุญช์

หมายถึง[ปะริพุน] ก. กิน. (ป., ส.).

ปลาสนาการ

หมายถึง[ปะลาดสะนากาน] ก. หนีไป. (ป.).

พบพาน

หมายถึงก. ปะกัน, เจอกัน, มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ไม่ประสบพบพาน.

ยาปน,ยาปน-

หมายถึง[-ปะนะ-] น. การยังชีวิตให้เป็นไป. (ป., ส. ยาปน ว่า การยัง...ให้เป็นไป).

กลอุปกรณ์

หมายถึง[กนอุปะกอน, กนอุบปะกอน] น. อุปกรณ์เชิงกลที่ออกแบบหรือผลิตขึ้นเพื่อใช้ในกิจการอย่างใดอย่างหนึ่ง.

ฌาปน,ฌาปน-

หมายถึง[ชาปะนะ-] น. การเผาศพ, การปลงศพ. (ป.).

ปวาล

หมายถึง[ปะวาน] น. ประวาล. (ป.; ส. ปฺรวาล).

ปวีณ

หมายถึง[ปะวีน] ว. ฉลาด, มีฝีมือดี. (ป.).

ปสาท

หมายถึง[ปะ-] น. ประสาท. (ป.; ส. ปฺรสาท).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ