ค้นเจอ 597 รายการ

ขี้คร้าน

หมายถึงก. เชื่อว่าเป็นเช่นนั้น เช่น พอยอเข้าหน่อยขี้คร้านจะทำให้ทุกอย่าง.

คล้อยหลัง

หมายถึงว. ผ่านพ้นไปยังพอเห็นหลังไว ๆ เช่น เขาเพิ่งเดินคล้อยหลังไปไม่นาน.

ยืมมือ

หมายถึงก. อาศัยผู้อื่นทำการแทน เช่น ยืมมือเขาไปล้างแค้น.

วิทยากล

หมายถึงน. การแสดงที่อาศัยกลวิธีและความไวทำให้ผู้ชมสนเท่ห์.

เบี้ยต่อไส้

หมายถึง(สำ) น. เงินที่พอประทังชีวิตให้ยืนยาวไปได้ชั่วระยะหนึ่ง.

สวนคำ

หมายถึงว. อาการที่พูดย้อนตอบทันที เช่น พอเขาว่ามา ฉันก็ว่าสวนคำไป.

แหล่งเสื่อมโทรม

หมายถึงน. บริเวณที่คนอาศัยอยู่อย่างแออัด ประกอบด้วยบ้านเรือนที่ทรุดโทรมไม่ถูกสุขลักษณะ.

ตัดทาง,ตัดหนทาง

หมายถึงก. ทำให้หมดช่องทาง เช่น ตัดทางทำมาหากิน; ทำให้มีทาง เช่น ตัดทางพอให้ผ่านไปได้.

ปุโลปุเล

หมายถึง(ปาก) ก. พูดหรือทำพอให้เสร็จ ๆ ไปโดยไม่ต้องการรายละเอียด, ประโลประเล ก็ว่า.

พอเหมาะ

หมายถึงก. เหมาะเจาะ เช่น เขามาพอเหมาะกับเวลา รองเท้านี้ใส่ได้พอเหมาะ, พอเหมาะพอเจาะ ก็ว่า.

รุ่งราง

หมายถึงน. เวลาจวนสว่างพอมองเห็นราง ๆ ยังไม่กระจ่างชัด.

ลักเลียม

หมายถึงก. ทำทีเล่นทีจริงพอเจ้าของเผลอก็ขโมยเอาไว้.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ