ตัวกรองผลการค้นหา
น้ำหนัก
หมายถึงน. ความหนักของสิ่งต่าง ๆ, ความสำคัญ เหตุผล หรือพยานหลักฐาน เป็นต้น ที่ควรแก่การเชื่อถือ หรือที่จูงใจให้เชื่อถือ.
ฟูมฟายน้ำตา
หมายถึงก. เอามือทั้ง ๒ ข้างเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบหน้าเพราะความเศร้าโศกเสียใจอย่างหนัก.
ฝีเย็บ
หมายถึงน. บริเวณระหว่างอวัยวะเพศกับทวารหนัก สำหรับหญิงมักฉีกขาดได้ง่ายเนื่องจากการคลอดบุตร.
โลกันตร์
หมายถึงน. ชื่อนรกขุมหนึ่งเป็นที่ลงโทษที่หนักที่สุดไม่ผุดไม่เกิด. (ป. โลกนฺตร ว่า ระหว่างโลก; ส. ว่า โลกอื่น).
สำรวย
หมายถึงว. ทำกิริยากรีดกรายหยิบหย่ง, เอาแต่แต่งตัว, เช่น ท่าทางสำรวยอย่างนี้ คงจะทำงานหนักไม่ไหว. (แผลงมาจาก สวย).
เฮโลสาระพา,เฮละโลสาระพา
หมายถึงว. เสียงร้องพร้อม ๆ กันเพื่อบอกจังหวะให้ออกแรงพร้อมกันเมื่อเวลาลากหรือยกของหนักเป็นต้น, สาระพา หรือ สาระพาเฮโล ก็ว่า.
ทันธ,ทันธ-,ทันธ์
หมายถึง[ทันทะ-] (แบบ) ว. ช้า ๆ, เงื่อง, เกียจคร้าน; หนัก; เขลา เช่น ทันธปัญญา คือ ปัญญาเขลา. (ป.).
หน้าดำคล้ำเครียด
หมายถึงน. ใบหน้าหมองคล้ำเพราะต้องคร่ำเครียดหมกมุ่นอยู่กับงาน หรือต้องใช้ความคิดอย่างหนัก, หน้าดำคร่ำเครียด ก็ว่า.
เต็มที
หมายถึงว. ค่อนข้างไม่ดี เช่น เต็มทีจริง; เพียบหนัก เช่น อาการเต็มที; เหลือเกิน, เหลือทน, เช่น ยุ่งเต็มที จนเต็มที.
ถ่วง
หมายถึงก. ทำให้หนัก เช่น ถ่วงนํ้าหนัก, ทำให้ช้า เช่น ถ่วงเวลา ถ่วงความเจริญ, ทำให้จม เช่น ถ่วงนํ้า.
ภูมิรัฐศาสตร์
หมายถึง[พูมิ-] น. วิชาในหมวดสังคมศาสตร์สาขาหนึ่ง มีลักษณะคล้ายวิชาภูมิศาสตร์การเมือง แต่เน้นหนักไปทางการเมือง.
เถรตรง
หมายถึง(สำ) ว. ซื่อหรือตรงจนเกินไป, ไม่มีไหวพริบ, ไม่รู้จักผ่อนผันสั้นยาว, ไม่รู้จักผ่อนหนักผ่อนเบา.