ตัวกรองผลการค้นหา
ออกไข้หัว
หมายถึง(โบ) ก. อาการที่ไข้หัวผุดขึ้นมา, เป็นไข้หัว.
ปุ๋ย
หมายถึงว. อาการที่เชือกขาดไปโดยง่ายดาย เช่น ขาดปุ๋ย; อาการที่หลับง่ายดายอย่างสบาย เช่น หลับปุ๋ย.
ตะลุย
หมายถึงว. อาการที่ตีหรือบุกดะเข้าไปไม่รั้งรอ, อาการที่อ่านเรื่อยไปโดยไม่พินิจพิจารณา.
ป้อ
หมายถึงว. อาการของไก่ที่คึกกรีดปีกไปมา, มีอาการกรีดกราย หยิบหย่ง; อ่อน เช่น ไข่ป้อ; ป๋อ.
สลบไสล
หมายถึงก. อาการที่แน่นิ่งไม่ไหวติง, อาการที่หลับใหลจนไม่รู้สึกตัว, เช่น อดนอนมาหลายวัน วันนี้เลยนอนสลบไสล.
หยำเหยอะ,หยำแหยะ
หมายถึง[หฺยำเหฺยอะ, หฺยำแหฺยะ] ว. อาการที่เคี้ยวซ้ำ ๆ น่ารังเกียจ, อาการที่พูดซ้ำซากน่าเบื่อ.
โอ้กอ้าก
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงอาเจียนติดต่อกัน, โดยปริยายหมายถึงอาการของผู้หญิงที่แพ้ท้องหรืออาการของผู้ที่จะเป็นลม.
ปะงาบ,ปะงาบ ๆ
หมายถึงว. อาการที่อ้าปากแล้วหุบปาก, อาการที่หายใจทางปาก (เป็นอาการของคนและสัตว์ที่เหนื่อยหอบหรือใกล้จะตาย), งาบ ๆ พะงาบ หรือ พะงาบ ๆ ก็ว่า.
ขัดลำ
หมายถึงก. อาการที่กระสุนปืนค้างติดในลำกล้อง.
เงือบ
หมายถึงว. อาการที่ปลาขยับเหงือกหายใจ.
ตลกโปกฮา
หมายถึงว. อาการที่พูดชวนให้ขบขันเฮฮา.
ตาขุ่นตาเขียว
หมายถึงว. แสดงอาการโกรธจัด, ตาเขียว ก็ว่า.