ตัวกรองผลการค้นหา
เกี๊ยะ
หมายถึงน. เกือกไม้แบบจีน. (จ.).
ปาฏลิ
หมายถึง[-ตะ] (แบบ) น. ไม้แคฝอย. (ป.).
ป่าเบญจพรรณ
หมายถึงน. ป่าที่มีไม้หลายพรรณคละกัน.
ไล่
หมายถึงน. ไม้ต่าง ๆ เรียกว่า ไม้ไล่.
กะตังกะติ้ว
หมายถึงน. นํ้ายางที่ได้จากไม้เถาหลายชนิดในวงศ์ Apocynaceae เช่น มวก (Parameria barbata Schum.) กะตังกะติ้ว หรือ คุยช้าง (Willughbeia edulis Roxb.) และ ตังติ้ว (Urceola esculenta Benth.).
ไม้งามกระรอกเจาะ
หมายถึง(สำ) น. หญิงสวยที่ไม่บริสุทธิ์.
ไม้เรียว
หมายถึงน. ไม้ปลายเรียวเล็กคล้ายไม้แส้สำหรับตีเด็ก.
ลงสิ่ว
หมายถึงก. แกะสลักไม้โดยใช้สิ่วกัดผิวไม้ออกให้เหลือส่วนที่ต้องการ.
ลิ้นกบ
หมายถึงน. ไม้แบน ๆ สำหรับประกับใบกบไสไม้ให้แน่น.
พบไม้งามเมื่อขวานบิ่น
หมายถึง(สำ) ก. พบหญิงสาวที่ต้องใจเมื่อแก่, ใช้ว่า พบไม้งามเมื่อยามขวานบิ่น ก็มี.
ไม้ร่มนกจับ
หมายถึง(สำ) น. ผู้มีวาสนาย่อมมีคนมาพึ่งบารมี.
วนาลี
หมายถึงน. ทางป่า; แนวไม้. (ส.).