ค้นเจอ 551 รายการ

สลาตัน

หมายถึง[สะหฺลา-] น. เรียกลมที่พัดจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือในปลายฤดูฝนว่า ลมสลาตัน, เรียกลมพายุที่มีกำลังแรงจัดทุกชนิด เช่น ไต้ฝุ่น ไซโคลน ว่า ลมสลาตัน, โดยปริยายใช้เป็นความเปรียบเทียบหมายถึงอาการที่ไป มา หรือเกิดขึ้นรวดเร็วอย่างลมสลาตัน เช่น เวลาเขาโกรธอย่างกับลมสลาตัน. (เทียบ ม. selatan ว่า ลมใต้).

ภัสตรา

หมายถึง[พัดสะตฺรา] (แบบ) น. สูบลม. (ส.).

ตด

หมายถึงก. อาการที่ลมระบายออกทางทวารหนัก, ผายลม. น. ลมที่ออกจากทวารหนัก เช่น เหม็นตด.

ฟี่,ฟี้

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงลมรั่วออกจากที่อัดลมไว้ เช่น เสียงปล่อยลมดังฟี้ นอนกรนฟี้.

บัพพาชน์

หมายถึง[บับพาด] (แบบ) น. การขับไล่. (ป. ปพฺพาชน).

จักรวาต

หมายถึง[-วาด] น. ลมบ้าหมู (ลมหมุน). (ส.).

ผายลม

หมายถึงก. ปล่อยให้ลมออกทางรูก้น, ตด.

พัดหลวง

หมายถึงน. ลมตะโก้. (ดู ตะโก้ ๒).

ลมพัดหลวง

หมายถึงน. ลมตะโก้. (ดู ตะโก้ ๒).

เสียดใบ

หมายถึงก. แล่นก้าวให้ใบเฉียงลม.

อปาน,อปาน-

หมายถึง[อะปานะ-] น. ลมหายใจออก. (ป., ส.).

อึงอล

หมายถึงว. ดังลั่น เช่น เสียงคลื่นลมอึงอล.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ