ตัวกรองผลการค้นหา
ประนมมือ
หมายถึงก. กระพุ่มมือ, พนมมือ ก็ว่า.
ทองพระกร
หมายถึง(ราชา) น. กำไลมือ.
เทิก
หมายถึง(โบ) ก. ถือเอา, พาไป.
ให้อภัย
หมายถึงก. ยกโทษให้, ไม่ถือโทษ.
จำทวย
หมายถึง(กลอน) ก. ถือ, ถืออาวุธร่ายรำ, เช่น จำทวยธนูในสนาม. (สมุทรโฆษ).
พาหุยุทธ์
หมายถึงน. การต่อสู้ด้วยแขน, การชกมวย, การปลํ้า. (ป.).
ไหล่
หมายถึงน. ส่วนของบ่าตอนที่ติดกับต้นแขน.
ไม้มือ
หมายถึงน. คำเข้าคู่กัน หมายความว่า มือที่เคลื่อนไหว เช่น ไม้มืออยู่ไม่สุข ทำไม้ทำมือ, ใช้ว่า มือไม้ ก็มี.
คอน
หมายถึงน. ไม้ที่ทำไว้ให้นกหรือไก่จับ. ว. หนักข้างหนึ่งเบาข้างหนึ่ง. ก. เอาสิ่งของห้อยที่ปลายไม้คานหรือปลายไม้เพียงข้างเดียวแล้วแบกบ่าพาไป; เหยียดแขนข้างหนึ่งแล้วเอามือจับปลายของที่หนักยกขึ้น.
โผ
หมายถึงก. อ้าแขนโถมตัวเข้าหา, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น นกโผลงจับกิ่งไม้.
วันทยหัตถ์
หมายถึงน. ท่าเคารพด้วยมือของทหาร ตำรวจ ลูกเสือ เป็นต้น ที่แต่งเครื่องแบบ สวมหมวก มิได้ถืออาวุธ.
หัตถกรรม
หมายถึงน. งานช่างที่ทำด้วยมือ โดยถือประโยชน์ใช้สอยเป็นหลัก. (ป. หตฺถ + ส. กรฺมนฺ; ป. หตฺถกมฺม).