ตัวกรองผลการค้นหา
บังเพลิง
หมายถึงน. เครื่องส่องแสงไฟที่มีกำบังไม่ให้เห็นผู้ส่อง.
โหมกูณฑ์
หมายถึงน. พิธีพราหมณ์เกี่ยวแก่การบูชาไฟ. (ส.).
หวีด
หมายถึงน. เครื่องสำหรับใช้เป่าให้มีเสียงดังเช่นนั้น เรียกว่า นกหวีด. ว. มีเสียงร้องดังเช่นนั้น โดยมากเป็นเสียงผู้หญิง.
ลนลาน
หมายถึงว. อาการที่กลัว ตกใจ หรือรีบร้อนเป็นต้นจนทำอะไรไม่ถูก เช่น ไฟไหม้ข้างบ้านเขาวิ่งหนีไฟลนลานเลยไม่ได้หยิบอะไรมา.
แป้งเปียก
หมายถึงน. แป้งเจือเกลือเล็กน้อยตั้งไฟกวนให้ข้น ใช้เป็นอาหาร, แป้งที่ตั้งไฟกวนให้ข้นเหนียว ใช้แทนกาว.
พะเนียง
หมายถึงน. ดอกไม้ไฟชนิดหนึ่ง ทำด้วยกระบอกไม้ไผ่บรรจุดินดำ ใช้ตั้งจุดไฟให้ลุกเป็นช่องาม เรียกว่า ไฟพะเนียง.
รถดับเพลิง
หมายถึงน. รถใช้ในการดับไฟที่ไหม้อาคารบ้านเรือนต่าง ๆ เป็นต้น มีอุปกรณ์ในการดับไฟ เช่น ถังน้ำสำรอง สายสูบน้ำ หัวสูบ ระหว่างวิ่งไปเพื่อดับไฟจะเปิดไซเรนขอทางให้ยวดยานอื่นหลีกทางให้.
เต้าแคน
หมายถึงน. ไม้มีลักษณะกลมป่องตรงกลาง สำหรับเสียบลูกแคน มีรูสำหรับเป่า.
วาทย,วาทย-,วาทย์
หมายถึง[วาทะยะ-, วาดทะยะ-] น. เครื่องประโคม, เครื่องบรรเลง, เครื่องเป่า. (ส.).
ศุษิระ,ศุษิร
หมายถึง[สุสิน] น. เครื่องดนตรีที่ใช้เป่ามีขลุ่ย ปี่ เป็นต้น, เขียนเป็น สุษิร ก็มี. (ส. ศุษิร, สุษิร).
กุณฑ์
หมายถึงน. ไฟ เช่น เกิดกุณฑ์วุ่นวายทั้งเวียงชัย. (อิเหนา). (ส.).
เขม่า
หมายถึง[ขะเหฺม่า] น. ละอองดำ ๆ ที่เกิดจากควันไฟหรือดินปืน.