ค้นเจอ 206 รายการ

ปากจั่น

หมายถึงน. ประตูน้ำอย่างโบราณที่ใช้ไม้ซุงขวาง.

ปากตลาด

หมายถึงน. ถ้อยคำที่โจษหรือเล่าลือกัน เช่น ปากตลาดเขาว่ากันมาอย่างนี้. ว. ปากจัด.

ปากตะไกร

หมายถึงว. ปากจัด, ชอบพูดจาเหน็บแนม.

ปากแตร

หมายถึงน. ชื่อกระโถนชนิดหนึ่ง ปากบานอย่างปากแตรหรือดอกลำโพง.

ปากใต้

หมายถึงน. ปักษ์ใต้, ฝ่ายใต้.

ปากนก

หมายถึงน. ชื่อดาวฤกษ์บูรพาษาฒ; ชื่อหินสำหรับใช้นกสับให้เป็นประกาย.

ปากนกกระจอก

หมายถึงน. เรียกปากที่เป็นแผลเปื่อยขาว ๆ เหลือง ๆ ที่มุมปากว่า ปากนกกระจอก.

ปากเบา

หมายถึงก. พูดได้เร็ว (ใช้แก่เด็กที่สอนพูด); พูดโดยไม่ยั้งคิด. น. เรียกยุงที่กัดไม่ค่อยจะรู้สึกเจ็บว่า ยุงปากเบา.

ปากเป็ด

หมายถึงน. ชื่อปี่ชนิดหนึ่ง มีปากแบนคล้ายปากเป็ด เรียกว่า ปี่ปากเป็ด.

ปากเป็ด

หมายถึงน. ชื่องูหลามชนิด Python curtus ในวงศ์ Pythonidae ตัวอ้วนสั้นสีแดงหรือส้ม มีลายดำและเทา อาศัยตามโพรงไม้โพรงดิน หากินตามพื้นดิน ตามปรกติไม่ขึ้นต้นไม้ พบทางภาคใต้ของประเทศไทยและมาเลเซีย ไม่มีพิษ.

ปากเปราะเราะราย

หมายถึงว. ชอบพูดจาชวนหาเรื่องไม่เลือกหน้า, ปากคอเราะราย ก็ว่า.

ปากม้า

หมายถึงว. ปากร้าย, ชอบพูดหยาบคาย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ