ตัวกรองผลการค้นหา
โคน
หมายถึงน. ส่วนข้างต้นของสิ่งที่ยาวกลม เช่น โคนไม้ โคนเสา โคนขา.
มือขึ้น
หมายถึงว. เจริญก้าวหน้าทางธุรกิจการค้า เช่น เขากำลังมือขึ้นในทางการค้า; มีโชคดีในการพนัน เช่น เขากำลังมือขึ้นในการเล่นไพ่.
โป๊กเกอร์
หมายถึงน. ชื่อการพนันชนิดหนึ่ง ใช้ไพ่ป๊อก มักเล่นเป็นกลุ่ม ๔ คน เจ้ามือแจกไพ่ควํ่าคนละ ๕ ใบ ทุกคนมีสิทธิ์ขอเปลี่ยนไพ่ครั้งเดียว ผู้ใดถือไพ่รวมได้แต้มหรือศักดิ์สูงกว่าตามกติกา ผู้นั้นชนะ. (อ. poker).
ไต๋
หมายถึง(ปาก) น. กลเม็ด, ทีเด็ด, ความลับ, เจตนาแท้จริงซึ่งซ่อนเร้นไว้; ไพ่ตัวสำคัญซึ่งปิดไว้ไม่ให้คู่แข่งรู้. (จ.).
ถลก
หมายถึง[ถะหฺลก] ก. ดึงรั้งให้สูงขึ้นอย่างถลกผ้านุ่งถลกแขนเสื้อ, ดึงให้หลุดลอกออกมาอย่างถลกหนังหัว; จั่วไพ่ที่กำลังรอกินด้วยตัวเอง, ถ้าจั่วไพ่ขึ้นมาเข้าเศียรที่กำลังรอกินด้วยตัวเอง เรียกว่า ถลกเศียร, ถก ก็ว่า.
มะม่วง
หมายถึงน. ชื่อฝีที่โคนขาหนีบ เกิดจากต่อมนํ้าเหลืองได้รับการติดเชื้อกามโรคชนิด Lymphogranuloma venereum เรียกว่า ฝีมะม่วง.
กะโผลกกะเผลก
หมายถึง[-โผฺลก-เผฺลก] ว. อาการเดินไม่ปรกติ คือ ยกขาข้างหนึ่งไม่ได้ระดับกับอีกข้างหนึ่งอย่างคนขาพิการเดิน, อาการที่เดินไปด้วยความลำบากหรือเคลื่อนไปบนพื้นที่ที่ขรุขระ ลุ่ม ๆ ดอน ๆ, โขยกเขยก ก็ว่า
คีม
หมายถึงน. เครื่องมือชนิดหนึ่งมี ๒ ขาคล้ายกรรไตรสำหรับคีบของต่างมือ ทำด้วยเหล็กเป็นต้น.
สรภะ
หมายถึง[สะระ-] น. สัตว์ในนิยายว่ามี ๘ ขา มีกำลังยิ่งกว่าราชสีห์. (ป.; ส. ศรภ).
ตะขาบ
หมายถึงน. ชื่อสัตว์ที่มีลำตัวและขาเป็นปล้อง มีหลายวงศ์ หัวและลำตัวยาวแบนหรือค่อนข้างแบน มีจำนวนปล้อง ๑๕-๒๓ ปล้อง แต่ละปล้องมีขา ๑ คู่ไปจนถึงปล้องสุดท้ายหรือเกือบสุดท้าย ขามี ๕-๗ ปล้อง ทอดออกไป ด้านข้างของลำตัวทั้ง ๒ ข้าง มีเขี้ยวซึ่งเป็นขาคู่แรก บางชนิดมีนํ้าพิษ ทำให้ผู้ถูกกัดเจ็บปวด เช่น ตะขาบไฟ (Scolopendra morsitans) ในวงศ์ Scolopendridae, กระแอบ หรือ จะขาบ ก็เรียก.
ปะกำ
หมายถึงน. ไม้ที่ทำเป็น ๒ ขาสำหรับคาบไม้อื่น, ลูกตั้งฝาที่คาบพรึง.
ยืนกระต่ายสามขา
หมายถึง(สำ) ก. พูดยืนยันอยู่คำเดียว โดยไม่เปลี่ยนความคิดเดิม, มักพูดว่า ยืนกระต่ายขาเดียว.