ตัวกรองผลการค้นหา
อภิสิต
หมายถึงก. รดแล้ว, ได้รับการอภิเษกแล้ว. (ป. อภิสิตฺต; ส. อภิสิกฺต).
ตวัก
หมายถึง[ตะหฺวัก] น. เครื่องใช้ตักแกงหรือตักข้าว ทำด้วยกะลามะพร้าว มีด้ามถือ, กระจ่า จวัก หรือ จ่า ก็ว่า.
ตะหลิว
หมายถึงน. เครื่องมือทำด้วยเหล็ก ใช้แซะหรือตักของที่ทอดหรือผัดในกระทะ. (เทียบ จ. เตี้ยะ ว่า กระทะ + หลิว ว่า เครื่องแซะ, เครื่องตัก).
ทึก
หมายถึงน. น้ำ. (ข.).
รจนา
หมายถึง[รดจะ-] ก. ตกแต่ง, ประพันธ์. (ป., ส.). ว. งาม.
อุรส
หมายถึง[-รด] น. “ผู้ที่เกิดแต่อก” คือ ลูก. (ส. อุรสฺย).
ฝีฝักบัว
หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง ขึ้นตามหลังและต้นคอ มีลักษณะเหมือนฝักบัว มีหัวหลายหัว.
คันนา
หมายถึงน. ดินที่พูนขึ้นเป็นคันตามท้องนาสำหรับขังน้ำไว้, ลูกคัน หรือ หัวคันนา ก็เรียก.
ด้านสกัด
หมายถึงน. ด้านหัวหรือด้านท้ายของเรือนฝากระดาน, ถ้าเป็นด้านหัวหรือด้านท้ายของโบสถ์วิหาร เรียกว่า ด้านหุ้มกลอง.
ลูกคัน
หมายถึงน. ดินที่พูนขึ้นเป็นคันตามท้องนาสำหรับขังน้ำไว้, คันนา หรือ หัวคันนา ก็เรียก.
หัวตะโหงก
หมายถึง[-โหฺงก] น. สิ่งที่นูนโหนกขึ้นมาจากพื้นราบ เช่น หัวตะโหงกตอไม้.
ภรตศาสตร์
หมายถึง[พะรดตะ-] น. วิชาฟ้อนรำทำเพลง.