ค้นเจอ 265 รายการ

เขียงพระนางอี่,เขียงพร้า

หมายถึงดู เฉียงพร้านางแอ.

เขียน

หมายถึงก. ขีดให้เป็นตัวหนังสือหรือเลข, ขีดให้เป็นเส้นหรือรูปต่าง ๆ, วาด, แต่งหนังสือ.

เขียนทอง

หมายถึงน. เรียกผ้าลายแต้มทองสำหรับพระเจ้าแผ่นดินและเจ้านายทรง.

เขียม

หมายถึง(ปาก) ว. ประหยัด, กระเหม็ดกระแหม่. (จ.).

เขียว

หมายถึงน. ชื่องูสีเขียวหลายชนิดและหลายวงศ์ เช่น เขียวพระอินทร์ (Chrysopelea ornata) ในวงศ์ Colubridae ลำตัวเรียวยาว อาศัยตามต้นไม้และชายคาบ้านเรือน ออกหากินเวลากลางวัน มีพิษอ่อนมาก, เขียวหางไหม้ท้องเหลือง (Trimeresurus albolabris) ในวงศ์ Viperidae ลำตัวอ้วนสั้น หางแดง ออกหากินเวลากลางคืน มีพิษอ่อนแต่เป็นอันตราย.

เขียว

หมายถึง(โบ) ก. รีบไป, รีบมา, เคียว หรือ เครียว ก็ใช้.

เขี้ยวตะขาบ

หมายถึงน. เหล็กที่ทำเป็นหมุดแหลมโค้งอย่างเขี้ยวของตะขาบสำหรับตอกเพลาะกระดานยึดให้แน่นสนิท, ตะปลิง ตัวปลิง หรือ ปลิง ก็เรียก; ชายผ้าสังฆาฏิของพระพุทธรูปในสมัยเชียงแสนและสุโขทัย มีลักษณะปลายผ้าย้อยต่ำแหลมลงมา ๒ ด้าน ปลายขมวดเข้าหากันคล้ายเขี้ยวของตะขาบ มีช่องตอนกลางยกสูง.

เขี้ยวลากดิน

หมายถึงว. มีเล่ห์เหลี่ยมมาก, มีประสบการณ์มาก.

เข็ด

หมายถึงลักษณนามเรียกด้ายหรือไหมหลาย ๆ ไจรวมกัน.

เข็ดฟัน

หมายถึงก. เสียวฟันเพราะกินของเปรี้ยว.

เขต

หมายถึง[เขด] น. แดนที่กำหนดขีดคั่นไว้ เช่น เขตป่า เขตบ้าน, เวลาที่กำหนดขีดคั่นไว้ เช่น หมดเขตวันที่ ๑๕. (ป. เขตฺต). (โบราณเขียนว่า เขตร).

เขน

หมายถึงน. เครื่องปิดป้องศัสตราวุธ รูปกลมคล้ายกระทะ ทำด้วยโลหะ ด้านหลังมีห่วงสำหรับสอดแขนและมือจับ มักใช้คู่กับดาบหรือหอก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ