ตัวกรองผลการค้นหา
ละเหี่ย
หมายถึงก. อ่อนใจ, อิดโรย, เช่น กินยาลมแก้ใจละเหี่ย, ละเหี่ยใจ ก็ว่า.
มนินทรีย์
หมายถึงน. ใจซึ่งเป็นใหญ่ในการรับรู้ธรรมารมณ์ คือ อารมณ์ที่เกิดทางใจ. (ป. มน + อินฺทฺริย).
หนำใจ
หมายถึงว. สาแก่ใจ, สมใจอยาก, เช่น กินให้หนำใจ เที่ยวเสียหนำใจ.
ตรอมใจ
หมายถึง[ตฺรอม-, -ตฺรม] ก. ระทมใจจนเหี่ยวแห้ง, กรอมใจ หรือ กรอมกรม ก็ว่า.
ย้อมใจ
หมายถึงก. ชุบใจ, ทำให้ใจชุ่มชื่น, ปลุกใจให้กล้า เช่น กินเหล้าย้อมใจ.
ตรอมตรม
ใจร้อน
หมายถึงว. มีใจไม่หนักแน่น ฉุนเฉียวง่าย; มีใจรีบร้อนอยากจะให้เสร็จเร็ว ๆ.
หดหู่
หมายถึงก. ห่อเหี่ยวไม่ชื่นบาน, สลดใจ, เช่น เห็นสภาพบ้านเมืองทรุดโทรมแล้วใจคอหดหู่. ว. อาการที่รู้สึกห่อเหี่ยวไม่ชื่นบาน เช่น วันนี้เขาพบแต่เรื่องเศร้า ๆ จึงรู้สึกหดหู่.
ช้าง
หมายถึงก. เศร้าโศกมาก, ใช้ประกอบกับคำ ไห้ เป็น ไห้ช้าง.
กังวล
หมายถึงก. ห่วงใย, มีใจพะวงอยู่. (ข.).
เตือนใจ
หมายถึงก. สะกิดใจ, ทำให้ระลึกได้.
ถือโกรธ
หมายถึงก. คุมแค้น, ผูกใจโกรธ.