ตัวกรองผลการค้นหา
ร่ายโบราณ
หมายถึงน. ชื่อร่ายชนิดหนึ่ง นิยมใช้ในวรรณคดีโบราณ ไม่นิยมเอกโท ไม่จำกัดวรรคและคำ แต่มักใช้วรรคละ ๕ คำและใช้คำเท่ากันทุกวรรค.
ลูกเนรคุณ
หมายถึงน. ลูกไม่รู้คุณพ่อแม่, ลูกอกตัญญู ก็ว่า.
วรุณ
หมายถึงน. พระพิรุณ, เทวดาแห่งนํ้า, เทวดาแห่งฝน. (ส.).
วิไลวรรณ
หมายถึงน. สีงาม, ผิวงาม.
เววัณ
หมายถึงว. ต่างวรรณะกัน. (ป. วิวณฺณ, เววณฺณ; ส. วิวรฺณ).
เวสวัณ
หมายถึง[เวดสะ-] น. ชื่อท้าวจาตุมหาราชองค์หนึ่งประจำทิศอุดร, ท้าวเวสสุวัณ หรือ ท้าวกุเวร ก็เรียก. (ป. เวสฺสวณ; ส. ไวศฺรวณ).
ศาณ
หมายถึงน. หินลับมีด, หินเจียระไน. (ส.).
สวมวิญญาณ
หมายถึงก. เอาวิญญาณของผู้อื่นหรือสัตว์อื่นเป็นต้นมาสวมใส่ในจิตใจของตน เช่น สวมวิญญาณนักรบ สวมวิญญาณสัตว์ป่า.
สิ้นลมปราณ
หมายถึงก. ตาย เช่น เขาสิ้นลมปราณไปตั้งแต่เมื่อคืนนี้.
หรคุณ
หมายถึง[หอระคุน] น. จำนวนวันตั้งแต่แรกตั้งศักราชมา; เรียกชาดสีแดงเสนว่า ชาดหรคุณ.
อประมาณ,อัประมาณ
หมายถึง[อะปฺระ-, อับปฺระ-] ว. กำหนดจำนวนไม่ได้, จำกัดไม่ได้; น่าอับอาย เช่น ย่อยยับอัประมาณ. (ส.; ป. อปฺปมาณ).
อปริมาณ
หมายถึง[อะปะ-] ว. กำหนดจำนวนไม่ได้. (ป., ส.).