ตัวกรองผลการค้นหา
บรรลัยกัลป์
หมายถึง[บันไลกัน] น. เรียกไฟที่เชื่อกันว่าจะล้างโลกเมื่อสิ้นกัปว่า ไฟบรรลัยกัลป์, ไฟกัลป์ หรือ ไฟประลัยกัลป์ ก็ว่า.
บาป,บาป-
หมายถึง[บาบ, บาบปะ-] น. การกระทำผิดหลักคำสอนหรือข้อห้ามในศาสนา; ความชั่ว, ความมัวหมอง. ว. ชั่ว, มัวหมอง, เช่น คนใจบาป. (ป., ส. ปาป).
บิกูปะระมาหนา,บิกูปะระหมั่นหนา
หมายถึงน. ภิกษุกับพราหมณ์. (ช.).
บุปผ,บุปผ-
หมายถึง[บุบผะ-] น. ดอกไม้. (ป. ปุปฺผ; ส. ปุษฺป).
บุพวิเทหทวีป
หมายถึงน. ทวีปใหญ่อยู่ทางทิศตะวันออกของเขาพระสุเมรุ เป็นทวีป ๑ ใน ๔ ทวีป ได้แก่ อุตรกุรุทวีปหรืออุตรกุรูทวีป บุพวิเทหทวีป ชมพูทวีป และอมรโคยานทวีป.
บุรพผลคุนี,ปุรพผลคุนี,ปุพพผลคุนี
หมายถึง[บุระพะ-, บุบพะ-, ปุระพะ-, ปุบพะ-] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๑ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปแรดตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาววัวตัวผู้ หรือ ดาวงูเมีย ก็เรียก.
บุรพภัทรบท,ปุพพะภัททะ
หมายถึง[บุระพะพัดทฺระบด, บุบพะพัดทฺระบด, ปุบพะพัดทะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๕ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปราชสีห์ตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาวโปฐบท ดาวแรดตัวผู้ หรือ ดาวหัวเนื้อทราย ก็เรียก.
บุษปราค
หมายถึง[บุดสะปะราก] น. บุษย์นํ้าทอง.
บุหงารำไป
หมายถึงน. ดอกไม้ที่ปรุงด้วยเครื่องหอมแล้วบรรจุในถุงผ้าโปร่งเล็ก ๆ ทำเป็นรูปร่างต่าง ๆ, มักเรียกย่อว่า บุหงา. (ช.).
ใบปลิว
หมายถึงน. แผ่นกระดาษมีข้อความประกาศหรือโฆษณาเป็นต้น เพื่อเผยแพร่แก่ประชาชนทั่ว ๆ ไป.
ปกครอง
หมายถึงก. ดูแล, คุ้มครอง, ระวังรักษา; บริหาร.
ปกปักรักษา
หมายถึงก. ดูแลรักษา.