ตัวกรองผลการค้นหา
ร่ายไม้
หมายถึงก. เร่เตร่ไปเป็นจังหวะตามกิ่งไม้ เช่น นกร่ายไม้ กระแตร่ายไม้.
แถลบ
หมายถึง[ถะแหฺลบ] ว. เอียง เช่น นกบินแถลบ, มักใช้ว่า แฉลบ.
กระต้อ
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง เช่น กระต้อพลอดกิ่งพลับ. (เพชรมงกุฎ).
ค้อนทอง
หมายถึงน. ชื่อนกร้องเสียงดังกุ๊ก ๆ. (พจน. ๒๔๙๓).
ธงหางแซงแซว
หมายถึงน. เรียกสิ่งเช่นธงที่มีรูปเป็นแฉกเหมือนหางนกแซงแซว.
โกญจ,โกญจ-,โกญจา
หมายถึงน. นกกระเรียน เช่น แขกเต้าดุเหว่าแก้ว โกญจา. (โลกนิติ). (ป.).
ลิ้นทอง
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่งตัวขนาดนกกรอด สีเหลืองหม่น ที่หัวมีสีเหลืองจัด. (พจน. ๒๔๙๓). ว. ที่พูดจาคล่องแคล่ว ไพเราะน่าฟัง.
กาสัก
หมายถึงน. นกที่เชื่อกันว่าเป็นสัตว์กายสิทธิ์บินมาไม่เห็นตัว ถ้าได้ขนมันไว้ก็หายตัวได้.
เขน
หมายถึงก. คลี่ (ขนหางนก), มักใช้เข้าคู่กับคำ กาง เป็น กางเขน.
โทน
หมายถึงน. ชื่อนกยางชนิดหนึ่ง เรียกว่า ยางโทน. (ดู ยาง ๑).
เบญจวรรณ
หมายถึงว. ๕ สี, ๕ ชนิด. น. นกแก้วขนาดโตมีหลายสี.
กรงเล็บ
หมายถึงน. กลุ่มเล็บของแมวหรือนกเป็นต้นเมื่อขยุ้มเหยื่อ มีเค้าคล้ายกรง.