ตัวกรองผลการค้นหา
เพลาะ
หมายถึงน. วัวป่าชนิดหนึ่งเขาบิด ๆ. (พจน. ๒๔๙๓).
โมง
หมายถึงน. ต้นไม้ชนิดหนึ่งอยู่ตามป่า ใช้นํ้าเปลือกแช่ปูนขาวทำให้ปูนแข็ง. (พจน. ๒๔๙๓).
รางดำ
หมายถึงน. ต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).
โสณะ
หมายถึงน. ต้นไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓). (ป.; ส. โศณ).
กันตัง
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นมีใบคัน. (พจน. ๒๔๙๓).
ปากกระบะ
หมายถึงน. ชื่องูพิษร้ายชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
มวกเหล็ก
หมายถึงน. ต้นไม้ชนิดหนึ่ง ใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓).
ระงมไพร
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง อยู่ตามป่าใหญ่. (พจน. ๒๔๙๓).
ทราบเกล้าทราบกระหม่อม
หมายถึง(ราชา) ก. รู้ (ใช้กราบทูลเจ้านายตั้งแต่ชั้นพระองค์เจ้าขึ้นไป), ใช้ย่อว่า ทราบเกล้าฯ.
ราพณาสูร
หมายถึง[ราบพะนาสูน] (กลอน) น. ยักษ์. (ส. ราวณ + อสุร).
ขษณะ
หมายถึง[ขะสะหฺนะ] (โบ) น. ครู่, ครั้ง, คราว, เช่น ขษณะอัฒรติเวลา. (สมุทรโฆษ). (ส. กฺษณ; ป. ขณ).
อประมาณ,อัประมาณ
หมายถึง[อะปฺระ-, อับปฺระ-] ว. กำหนดจำนวนไม่ได้, จำกัดไม่ได้; น่าอับอาย เช่น ย่อยยับอัประมาณ. (ส.; ป. อปฺปมาณ).