ตัวกรองผลการค้นหา
ลิ้นแข็ง
หมายถึงว. อาการที่พูดออกสำเนียงได้ไม่ชัด, อาการที่พูดภาษาอื่นให้ชัดได้ยาก.
วจีทุจริต
หมายถึง[วะจีทุดจะหฺริด] น. ความประพฤติชั่วทางวาจา มี ๔ อย่าง ได้แก่ การพูดเท็จ ๑ การพูดคำหยาบ ๑ การพูดส่อเสียด ๑ การพูดเพ้อเจ้อ ๑.
เราะราย
หมายถึงว. ชอบพูดจาชวนหาเรื่องไม่เลือกหน้า, มักพูดชวนทะเลาะทั่วไป เช่น พูดจาเราะราย ปากเปราะเราะราย ปากคอเราะราย.
ไม่พูดพร่ำทำเพลง
หมายถึง(สำ) ว. ไม่รอให้ชักช้า, ทันทีทันใด.
กระเซ้ากระซี้
หมายถึงก. พูดรบเร้ารํ่าไรเพื่อให้ได้ตามที่ต้องการ, เซ้าซี้ ก็ว่า.
งึมงำ
หมายถึงว. เสียงพูดหรือบ่นพึมพำ.
จา
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ก. พูด, กล่าว.
จาระไน
หมายถึงก. พูดชี้แจงอย่างละเอียดลออหรือถี่ถ้วน.
เซ้าซี้
หมายถึงก. พูดรบเร้ารํ่าไรเพื่อให้ได้ตามที่ต้องการ, กระเซ้ากระซี้ ก็ว่า.
ติเตียน
หมายถึงก. ยกโทษขึ้นพูด, กล่าวร้าย.
ประจบ,ประจบ,ประจบประแจง
หมายถึงก. พูดหรือทำให้เขารักเขาชอบ.
เป็นปี่เป็นขลุ่ย
หมายถึงว. ถูกคอกัน, เข้ากันได้ดี, เช่น พูดเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย.