ตัวกรองผลการค้นหา
กำด้น
หมายถึงน. ท้ายทอย, ส่วนที่คอกับศีรษะต่อกัน, เช่น เหมือนกดคอยอกำด้นลูกสาวศรี. (มณีพิชัย).
คล
หมายถึง[คน] (แบบ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. (ม. คำหลวง กุมาร). (ป., ส.).
หูไห
หมายถึงน. ชื่อพระเครื่องแบบหนึ่งด้านหลังมีหูสำหรับร้อยเชือกผูกคอช้างศึกม้าศึก.
ฉุด
หมายถึงก. ออกแรงลากหรือคร่าสิ่งใดสิ่งหนึ่งไป หรือรั้งสิ่งใดสิ่งหนึ่งขึ้น หรือดึงสิ่งใดสิ่งหนึ่งไว้.
มุมตกกระทบ
หมายถึง(แสง) น. มุมระหว่างรังสีตกกระทบกับเส้นปรกติที่ลากผ่านจุดตกกระทบบนผิววัตถุ.
ขยอก
หมายถึง[ขะหฺยอก] ก. อาการที่ค่อย ๆ กลืนอาหารที่คับคอลงไปทีละน้อย, กระเดือกเข้าไป.
โยง
หมายถึงก. ผูกให้ติดกันเพื่อลากหรือจูงไป เช่น โยงเรือ, เกี่ยวเนื่อง เช่น ให้การโยงไปถึงอีกคนหนึ่ง. ว. เรียกอาการที่มัดมือ ๒ ข้างแขวนขึ้นไปให้เท้าพ้นพื้นหรือเรี่ย ๆ พื้นว่า มัดมือโยง, เรียกอาการที่อยู่ประจำแต่ผู้เดียว ผู้อื่นไม่ต้องอยู่ว่า อยู่โยง, เรียกเรือสำหรับลากจูงเรืออื่นว่า เรือโยง และเรียกเรือที่ถูกลากจูงไปนั้นว่า เรือพ่วง.
เฮโลสาระพา,เฮละโลสาระพา
หมายถึงว. เสียงร้องพร้อม ๆ กันเพื่อบอกจังหวะให้ออกแรงพร้อมกันเมื่อเวลาลากหรือยกของหนักเป็นต้น, สาระพา หรือ สาระพาเฮโล ก็ว่า.
แผ่พังพาน,แผ่แม่เบี้ย
หมายถึงก. อาการที่งูเห่าหรืองูจงอางเป็นต้นชูและแผ่คอให้แบนเพื่อเตรียมฉกศัตรูเป็นต้น.
ลูกแอก
หมายถึงน. ไม้ ๒ อันที่สอดทะลุแอกลงไป ใช้กำกับ ๒ ข้างคอวัวหรือควาย.
รถจักร
หมายถึงน. รถหัวขบวนรถไฟ มีเครื่องยนต์ใช้ลากจูงรถไฟทั้งขบวน, หัวรถจักร ก็เรียก.
เส้นศูนย์สูตร
หมายถึงน. เส้นวงกลมสมมุติที่ลากรอบโลก และแบ่งโลกออกเป็นส่วนซีกโลกเหนือกับส่วนซีกโลกใต้.