ตัวกรองผลการค้นหา
สำเส็ด
หมายถึงน. ต้นไม้ขนาดเล็ก ลูกเหมือนลูกชมพู่. (พจน. ๒๔๙๓).
ผิดก
หมายถึง[ผิ-ดก] ว. มั่งคั่ง, ผึ่งผาย. (ป. ผีตก; ส. สฺผีตก).
สัปดสดก
หมายถึง[-สะดก] น. หมวดละ ๑๐๐ ๗ หมวด. (ส. สปฺตสตก).
แป้น
หมายถึงว. กลมแบนอย่างลูกจัน.
ผีตายทั้งกลม
หมายถึงน. หญิงที่ตายในขณะที่ลูกยังอยู่ในท้อง.
ลูกผู้น้อง
หมายถึงน. ญาติที่เป็นลูกของน้าหรืออา.
สดก
หมายถึง[สะดก] (แบบ) น. หมวด ๑๐๐, จำนวนร้อย. (ป. สตก; ส. ศตก).
ไข่หำ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ลูกอัณฑะ.
ลูกสะใภ้
หมายถึงน. หญิงซึ่งเป็นเมียของลูกชาย.
ขันชะเนาะ
หมายถึงก. บิดลูกชะเนาะให้ตึง.
ลูกผู้พี่
หมายถึงน. ญาติที่เป็นลูกของลุงหรือป้า.
สมอ
หมายถึง[สะหฺมอ] น. ลูกฝ้าย.