ค้นเจอ 1,603 รายการ

กี๋

หมายถึงน. ฐานสำหรับรองสิ่งของหรือสำหรับนั่ง ทำด้วยวัตถุต่าง ๆ มีรูปต่าง ๆ กัน เช่น กี๋รองแจกัน กี๋รองกระถางต้นไม้; ภาชนะมีรูปต่าง ๆ สำหรับใส่เครื่องนํ้าชาแบบจีน เช่น กี๋ญวน.

ย่าม

หมายถึงน. เครื่องใช้สำหรับใส่สิ่งของเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำด้วยผ้า มีหูหรือสายในตัวสำหรับสะพาย, ถุงย่าม ก็ว่า.

โกรกกราก

หมายถึง[โกฺรกกฺราก] น. ชื่อเครื่องมือสำหรับไชไม้; กระบอกไม้ไผ่มีหลักปักอยู่กลางเติ่งสำหรับทอดดวด.

ถุงย่าม

หมายถึงน. เครื่องใช้สำหรับใส่สิ่งของเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำด้วยผ้า มีหูหรือสายในตัวสำหรับสะพาย, ย่าม ก็ว่า.

ปูนสอ

หมายถึงน. ปูนขาวที่ผสมกับทรายและนํ้ากาวหนังหรือนํ้าอ้อยเป็นต้น สำหรับเชื่อมอิฐหรือหิน, ปูนขาวหรือปูนซีเมนต์ผสมกับทรายและนํ้า สำหรับเชื่อมอิฐหรือหิน.

แป้น

หมายถึงน. กระดานที่มักมีรูปกลมแบน, ไม้ฐานสำหรับปั้นหม้อ, ไม้กระดานที่ติดไว้บนหัวเสา; ไม้สำหรับสอยผลไม้ชนิดหนึ่ง; เหล็กที่เจาะเป็นรูสำหรับชักลวด.

ไม้สอย

หมายถึงน. ไม้เหลาแหลมคล้ายขนเม่นสำหรับสอยผมทำเป็นไรผม, ไม้สำหรับสอยของสูง ๆ; ไม้สำหรับใช้, ใช้ประกอบกับคำ เครื่องใช้ เป็น เครื่องใช้ไม้สอย.

ข้าวบาตร

หมายถึงน. ข้าวสารเก่าหุงในน้ำเดือดเพื่อให้สวยเป็นตัวสำหรับตักบาตร, เรียกขันเชิงสำหรับใส่ข้าวตักบาตรว่า ขันข้าวบาตร.

ขี้ปาก

หมายถึงน. คำที่เอาอย่างเขามาพูด; คนสำหรับเขาล้อด่าว่าและติเตียน.

คอห่าน

หมายถึงน. ส่วนของโถส้วมตรงที่มีลักษณะคล้ายคอห่านสำหรับกักนํ้าเพื่อกันกลิ่นเป็นต้น.

จุ๊บ

หมายถึงน. หลอดสำหรับรับของไหลเช่นลมหรือไอนํ้าเป็นต้นให้ผ่านเข้าไป. (อ. tube).

ตราขุนพล

หมายถึงน. ลายที่ขีดเป็นกากบาทที่ก้นหม้อตาลสำหรับปักไว้กันผี.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ