ตัวกรองผลการค้นหา
ล้อมปรวด
หมายถึง[ล้อมปะหฺรวด] น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยา หรือเรียกว่า ขี้แรดล้อมปรวด, ตะโกขาว ก็เรียก. (พจน. ๒๔๙๓).
สามเส้า
หมายถึงก. อาการที่นกเขาขันคูเป็น ๓ จังหวะ, สามกุก ก็ว่า. (พจน. ๒๔๙๓); ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
ฝึกปรือ
หมายถึงก. ฝึกให้ทำจนเป็น, หัดให้ทำจนดี, เช่น ฝึกปรือช้างม้า.
หมดเปลือก
หมายถึงว. แจ่มแจ้ง, ไม่มีอะไรเคลือบแฝง, เช่น เขาอธิบายจนหมดเปลือก เขาพรรณนาเรื่องราวอย่างละเอียดจนหมดเปลือก.
จำนน
หมายถึงก. แพ้, ไม่มีทางสู้. (แผลงมาจาก จน).
ถึงเงิน
หมายถึงว. ให้เงินมากจนเป็นที่พอใจ, เงินถึง ก็ว่า.
รังบวบ
หมายถึงน. ส่วนในของบวบที่แก่จนแห้ง.
เข็ดขยาด
หมายถึงก. กลัวมากจนไม่กล้าทำ.
ดื่น
หมายถึงก. มากทั่วไปจนเป็นปรกติธรรมดา.
ดื้อด้าน
หมายถึงว. ดื้อเสียจนเคยชิน.
ปนเป
หมายถึงว. ปนกันยุ่งจนไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร.
ผอมแห้ง
หมายถึงว. ผอมมากจนแทบไม่มีเรี่ยวแรง.