ค้นเจอ 7,848 รายการ

เทว,เทว-

หมายถึง[ทะเว-] (แบบ) ว. สอง, มักใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น. (ป. เทฺว).

พลว,พลว-

หมายถึง[พะละวะ-] ว. มีกำลัง, แข็งแรง, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส เช่น พลวเหตุ คือ เหตุแข็งแรง เหตุที่มีกำลังกล้า. (ป.).

วทานิย,วทานิย-

หมายถึง[วะทานิยะ-] น. ผู้เอื้อเฟื้อ. (ป. วทานีย; ส. วทานฺย).

เสาว,เสาว-

หมายถึง[-วะ-] ว. ดี, งาม. (แผลงมาจาก สว สุ โส เช่น เสาวภาพ แผลงมาจาก สวภาพ, เสาวคนธ์ แผลงมาจาก สุคนธ์, เสาวภา แผลงมาจาก โสภา).

ประเสบัน,ประเสบันอากง,ประเสบันอากง

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง. (ช.)

ปาปอหยีสังฆาตา

หมายถึง[-ปอหฺยี-] น. บิดา, พ่อ. (ช.).

คชาชีพ

หมายถึงน. คนเลี้ยงช้าง, หมอช้าง, ควาญช้าง. (ป. คช + อาชีว).

ดงปราคช

หมายถึงใช้เป็น small talk ในการเริ่มบทสนทนากับคนที่เราแอบชอบ มาจากนักร้อง Bowkylion ที่แนะนำให้แฟนคลับคนหนึ่ง ใช้คำนี้ในการทักแชทไปจีบคนที่แอบชอบ พอเขาเห็นข้อความ เขาก็จะงง ว่ามันแปลว่าอะไร เราจึงใช้โอกาสนี้ในการทำความรู้จัก และจีบต่อไป ซึ่งมีคนทำสำเร็จมาแล้ว จาก mv เพลง ยิ้มมา - Bowkylion เจ้าตัวออกเสียงคำนี้ว่า ดง-ปร๊ากช์

คชินทร์,คเชนทร์

หมายถึงน. พญาช้าง. (ส. คช + อินฺทฺร).

ปะเสหรันอากง

หมายถึง[-หฺรันอากง] น. วังลูกหลวง. (ช.).

มันดี

หมายถึงน. ที่อาบนํ้า. ก. อาบนํ้า. (ช.).

ระเด่น

หมายถึงน. โอรสหรือธิดาของกษัตริย์เมืองใหญ่. (ช.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ