ตัวกรองผลการค้นหา
กรรสะ
หมายถึง[กัน-] (ราชา) ก. ไอ, ใช้ว่า ทรงพระกรรสะ. (ป. กาส; ส. กาศ).
ขุนหลวง
หมายถึง(โบ) น. พระเจ้าแผ่นดิน เช่น เป็นขุนหลวงเสวยราชย์ได้สองปี. (พงศ. ร. ๓).
กฎหมายเหตุ
หมายถึงน. จดหมายเหตุ. (พงศ. ประเสริฐ); (กฎ; โบ) กฎเกณฑ์การปฏิบัติที่ตราขึ้นหรือเนื่องจากประเพณีซึ่งมีค่าบังคับ.
อุปัชฌาย,อุปัชฌาย-,อุปัชฌาย์,อุปัชฌายะ
หมายถึง[อุปัดชายะ-, อุบปัดชายะ-, อุปัดชา, อุบปัดชา] น. พระเถระผู้เป็นประธานการบวชกุลบุตรในพระพุทธศาสนา. (ป.; ส. อุปาธฺยาย).
มนุษยชาติ
หมายถึง[มะนุดสะยะ-, มะนุดสะ-] น. จำพวกคน, หมู่มนุษย์. (ส.).
มาตามหัยกา,มาตามหัยยิกา
หมายถึง[-มะไหยะกา, -มะไหยิกา] (ราชา) น. ย่าทวด, ยายทวด. (ป. มาตา + มหยฺยิกา).
อดุล,อดุลย,อดุลย-,อดุลย์
หมายถึง[อะดุน, อะดุนละยะ-, อะดุน] ว. ชั่งไม่ได้, ไม่มีอะไรเปรียบ, ไม่มีอะไรเท่า. (ป., ส. อตุล, อตุลฺย).
นิตย,นิตย-,นิตย์
หมายถึง[นิดตะยะ-, นิด] ว. เสมอไป, สมํ่าเสมอ, มักใช้ว่า เป็นนิตย์. (ส.; ป. นิจฺจ).
นิตย,นิตย-
หมายถึง[นิดตะยะ-] น. นิติ เช่น ผู้ชำนินิตยสาตรไสย. (ตะเลงพ่าย). (แผลงมาจาก นิติ).
แพทยศาสตร์
หมายถึง[แพดทะยะ-, แพด-] น. ตำราหมอ; วิชาการป้องกันและบำบัดโรค.
มานุษ,มานุษย-
หมายถึง[มานุด, มานุดสะยะ-] น. คน, เพศคน. ว. เกี่ยวกับคน, ของคน. (ส.).
สาธย,สาธย-,สาธยะ
หมายถึง[-ทะยะ-] ว. ควรทำให้สำเร็จ. (ปรัชญา) น. สิ่งหรือเรื่องที่อนุมาน. (ส. สาธฺย).