ตัวกรองผลการค้นหา
ว่าส่ง ๆ,ว่าส่งเดช
หมายถึงก. พูดพล่อย ๆ ไม่มีเหตุผล.
สากัจฉา
หมายถึงน. การพูดจา, การปรึกษา. (ป.).
กระแหนะกระแหน
หมายถึง[-แหฺน] ก. พูดกระทบหรือพูดเป็นเชิงเสียดสี, กระแนะกระแหน ก็ว่า.
เกลี่ยไกล่
หมายถึงก. พูดจาให้ตกลงกัน, พูดให้ปรองดองกัน; ทำให้เรียบร้อย, ทำให้มีส่วนเสมอกัน, ไกล่เกลี่ย ก็ว่า.
ลิ้นแข็ง
หมายถึงว. อาการที่พูดออกสำเนียงได้ไม่ชัด, อาการที่พูดภาษาอื่นให้ชัดได้ยาก.
วจีทุจริต
หมายถึง[วะจีทุดจะหฺริด] น. ความประพฤติชั่วทางวาจา มี ๔ อย่าง ได้แก่ การพูดเท็จ ๑ การพูดคำหยาบ ๑ การพูดส่อเสียด ๑ การพูดเพ้อเจ้อ ๑.
เราะราย
หมายถึงว. ชอบพูดจาชวนหาเรื่องไม่เลือกหน้า, มักพูดชวนทะเลาะทั่วไป เช่น พูดจาเราะราย ปากเปราะเราะราย ปากคอเราะราย.
ไม่พูดพร่ำทำเพลง
หมายถึง(สำ) ว. ไม่รอให้ชักช้า, ทันทีทันใด.
กระเซ้ากระซี้
หมายถึงก. พูดรบเร้ารํ่าไรเพื่อให้ได้ตามที่ต้องการ, เซ้าซี้ ก็ว่า.
งึมงำ
หมายถึงว. เสียงพูดหรือบ่นพึมพำ.
จา
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ก. พูด, กล่าว.
จาระไน
หมายถึงก. พูดชี้แจงอย่างละเอียดลออหรือถี่ถ้วน.