ค้นเจอ 1,795 รายการ

เสียงอ่อนเสียงหวาน

หมายถึงน. น้ำเสียงที่ไพเราะน่าฟัง, น้ำเสียงที่แสร้งดัดให้เบา ช้าลง และไพเราะน่าฟัง เพื่อประจบเป็นต้น.

ซะซิบ

หมายถึง(กลอน) ว. เสียงเช่นเสียงนกเล็ก ๆ ร้อง.

เสียงแปร่งหู

หมายถึงน. เสียงพูดที่ผิดเพี้ยนไปจากปรกติ เนื่องจากมีอารมณ์ไม่พอใจแฝงอยู่.

ส่าย

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงที่เกิดจากผ้าแพรเนื้อหนาแข็งเสียดสีกัน เช่น ได้ยินเสียงแพรส่าย.

วิรวะ,วิราวะ

หมายถึง[วิระ-] น. การร้อง, การเปล่งเสียง, การตะโกน; เสียงเกรียวกราว, เสียงเรียกร้อง. (ป., ส.).

สุบดี

หมายถึง[-บอดี] น. ผัวที่ดี, เจ้านายที่ดี. (ป., ส. สุ + ปติ).

ใจสูง

หมายถึงว. มีใจที่อบรมมาดี, มีใจใฝ่ในทางดี.

พำพึม,พำ ๆ,พึม ๆ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงคนพูดหรือบ่นค่อย ๆ, พึมพำ ก็ว่า.

ฟุ่บ

หมายถึงว. เสียงดังอย่างเสียงดินปืนที่จุดแล้วลุกไหม้ทันทีทันใด.

เหมียว,เหมียว,เหมียว ๆ

หมายถึงว. มีเสียงอย่างเสียงแมวร้อง, เสียงร้องเรียกแมว.

ทำตัว

หมายถึงก. วางตัว, ประพฤติ, เช่น ทำตัวดี ทำตัวไม่ดี.

โครกครอก

หมายถึง[โคฺรกคฺรอก] ว. เสียงดังเช่นนั้น.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ