ตัวกรองผลการค้นหา
ปฐมดุสิต
หมายถึง[ปะถมดุสิด] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
แม้ว
หมายถึงน. ชนชาวเขาพวกหนึ่งอยู่ทางเหนือของประเทศไทย เรียกตัวเองว่า ม้ง.
ยืนพื้น
หมายถึงก. คงที่อยู่เสมอ, คงยึดหลักหรือแบบเสมอ, เช่น กับข้าวไทยมีน้ำพริกยืนพื้น.
สังขารา
หมายถึงน. ชื่อทำนองเพลงไทย ใช้ขับร้องในการเล่นหุ่นกระบอก.
สัมพันธไมตรี
หมายถึงน. ความเกี่ยวข้องผูกพันกันฉันมิตร เช่น ประเทศไทยมีสัมพันธไมตรีกับประเทศเพื่อนบ้าน.
กินบุญ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, ชาวไทยอิสลาม) ก. กินเลี้ยงในงานทำบุญ.
พระทอง
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง; (กลอน) คำแทนชื่อเจ้านาย.
อภิธาน
หมายถึงน. หนังสืออธิบายศัพท์เฉพาะเรื่อง เช่น อภิธานประวัติศาสตร์ไทย. (ป., ส.).
อนุกรม
หมายถึง[อะนุกฺรม] น. ลำดับ, ระเบียบ, ชั้น, เช่น โดยอนุกรม, นิยมใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น พจนานุกรม ปทานุกรม นามานุกรม สารานุกรม อักขรานุกรม. (ส. อนุกฺรม; ป. อนุกฺกม).
คำตั้ง
หมายถึงน. คำที่ยกขึ้นตั้งเพื่อนิยามความหมายในการทำพจนานุกรม; คำที่เป็นหลักให้คำอื่นที่เติมเข้ามาต่อ จะเติมข้างหน้า ตรงกลาง หรือ ข้างหลังก็ได้ ในภาษาคำติดต่อ.
กระสาบ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เถานางนูน. (ไทยเหนือว่า ผักสาบ). (พจน. ๒๔๙๓).
ตรีทิพยรส
หมายถึง[-ทิบพะยะรด] น. รสทิพย์ ๓ อย่าง คือ โกฐกระดูก เนื้อไม้ อบเชยไทย.