ตัวกรองผลการค้นหา
เขมาโกรย
หมายถึง[ขะเหฺมาโกฺรย] น. ชื่อปลาชนิดหนึ่งมีหลังดำ. (ข. ใช้ในความว่า หลังดำ). (พจน. ๒๔๙๓).
เขม่าซาง
หมายถึงน. ชื่อโรคชนิดหนึ่งตามตำราแพทย์แผนโบราณ.
เขมือบ
หมายถึง[ขะเหฺมือบ] ก. กลืนกินอย่างปลา, กินอย่างตะกละ.
เขย่งก้าวกระโดด
หมายถึงน. การแข่งกรีฑาชนิดหนึ่ง ผู้แข่งขันวิ่งจากต้นทางทีละคนจนถึงเส้นเริ่มที่มีกระดานรองรับ เขย่งเท้าข้างหนึ่งพร้อมกับยันตัวขึ้นแล้วก้าวด้วยเท้าอีกข้างหนึ่ง ต่อจากนั้นจึงกระโดด ใครกระโดดได้ไกลที่สุดเป็นผู้ชนะ.
เขย้อแขย่ง
หมายถึง[ขะเย่อขะแหฺย่ง] ก. ตะเกียกตะกายจะให้ตัวสูงขึ้น, ออกเสียงว่า ขะเย้อขะแหย่ง ก็มี.
เขยอะขยะ
หมายถึง[ขะเหฺยอะขะหฺยะ] ว. เหนอะหนะ, ติดรุงรัง.
เขยิบฐานะ
หมายถึงก. เลื่อนฐานะสูงขึ้น.
เขว
หมายถึง[เขฺว] ว. เหไปนอกทาง, ผิดทาง, ไม่ตรงทาง.
เขฬะ
หมายถึง[เข-ละ] น. นํ้าลาย, ราชาศัพท์ว่า พระเขฬะ. (ป.).
เขา
หมายถึงน. สิ่งที่งอกออกมาจากหัวสัตว์บางพวก มีลักษณะแข็ง.
หมายถึงน. เถาวัลย์ เช่น เครือเขา.
เข่า
หมายถึงน. ส่วนที่ต่อระหว่างขาส่วนบนกับขาส่วนล่าง สำหรับคู้ขาเข้าและเหยียดขาออก เช่น คุกเข่า ตีเข่า ขึ้นเข่า, ราชาศัพท์ว่า พระชานุ.