ตัวกรองผลการค้นหา
มนินทรีย์
หมายถึงน. ใจซึ่งเป็นใหญ่ในการรับรู้ธรรมารมณ์ คือ อารมณ์ที่เกิดทางใจ. (ป. มน + อินฺทฺริย).
หนำใจ
หมายถึงว. สาแก่ใจ, สมใจอยาก, เช่น กินให้หนำใจ เที่ยวเสียหนำใจ.
ตรอมใจ
หมายถึง[ตฺรอม-, -ตฺรม] ก. ระทมใจจนเหี่ยวแห้ง, กรอมใจ หรือ กรอมกรม ก็ว่า.
ย้อมใจ
หมายถึงก. ชุบใจ, ทำให้ใจชุ่มชื่น, ปลุกใจให้กล้า เช่น กินเหล้าย้อมใจ.
ตรอมตรม
ใจร้อน
หมายถึงว. มีใจไม่หนักแน่น ฉุนเฉียวง่าย; มีใจรีบร้อนอยากจะให้เสร็จเร็ว ๆ.
กังวล
หมายถึงก. ห่วงใย, มีใจพะวงอยู่. (ข.).
เตือนใจ
หมายถึงก. สะกิดใจ, ทำให้ระลึกได้.
ถือโกรธ
หมายถึงก. คุมแค้น, ผูกใจโกรธ.
ประหวัด
หมายถึงก. หวนคิดเพราะผูกใจอยู่.
ภูมิใจ
หมายถึงก. กระหยิ่มใจ, รู้สึกว่ามีเกียรติยศ.
มโนช
หมายถึงน. “เกิดแต่ใจ” คือ ความรัก. (ส.).