ตัวกรองผลการค้นหา
อุจจารมรรค
หมายถึง[อุดจาระมัก] น. ทวารหนัก. (ส.; ป. อุจฺจารมคฺค).
ฉทวาร
หมายถึง[ฉะทะวาน] น. ทวารทั้ง ๖ คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ.
พุก
หมายถึงน. ไม้ที่ตอกประกับไว้สำหรับรับสิ่งที่หนัก ๆ เช่น รอดเรือนเป็นต้น.
รุนแรง
หมายถึงว. หนักมาก, แรงมาก, เกินปรกติ, เช่น ดุว่าอย่างรุนแรง คัดค้านอย่างรุนแรง ความคิดเห็นรุนแรง.
บาดหู
หมายถึงก. ขัดหู, ระคายหู, ทำให้ไม่สบอารมณ์, (ใช้แก่คำพูดหรือกริยาพูด).
อวย
หมายถึงน. เรียกหม้อดินหรือหม้อเคลือบที่มีด้ามหรือหูสำหรับจับหรือหิ้วว่า หม้ออวย.
ริดสีดวง
หมายถึงน. ชื่อโรคพวกหนึ่งมีหลายชนิด เกิดในช่องตา จมูก ทวารหนัก เป็นต้น.
ลงพระบังคน
หมายถึง(ราชา) ก. ถ่ายอุจจาระหรือปัสสาวะ, ถ้าถ่ายปัสสาวะ เรียกว่า ลงพระบังคนเบา, ถ้าถ่ายอุจจาระ เรียกว่า ลงพระบังคนหนัก.
สว้าน
หมายถึง[สะว่าน] ก. อาการที่ลมในท้องดันขึ้นมา เป็นอาการของไข้หนักจวนจะสิ้นใจ.
คัณฑสูตร
หมายถึง[คันทะสูด] น. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง มักเป็นที่บริเวณขอบทวารหนัก.
ฝ่ายเป็นกลาง
หมายถึง(การเมือง) น. กลุ่มที่มีอุดมคติทางการเมืองการเศรษฐกิจเป็นต้นไม่ฝักใฝ่หนักไปทางฝ่ายซ้ายหรือฝ่ายขวา.
ภคันทลา
หมายถึง[พะคันทะลา] น. โรคริดสีดวงทวารหนัก. (ป.; ส. ภคํทร).