ตัวกรองผลการค้นหา
ภิกขาหาร
หมายถึงน. อาหารที่ได้มาด้วยการขอ. (ป.).
มักขิกา,มักขิกาชาติ
หมายถึงน. แมลงวัน. (ป.).
มาตุ
หมายถึงน. แม่. (ป.).
มาตุลุงค์
หมายถึงน. มะงั่ว. (ป.).
เมถุน
หมายถึงน. การร่วมสังวาส. (ป.).
วัสโสทก
หมายถึงน. นํ้าฝน. (ป.).
สังกัปปะ
หมายถึงน. ความดำริ. (ป.).
สังกา
หมายถึงน. สงกา. (ป.).
อัสสุ
หมายถึงน. นํ้าตา. (ป.).
อินทรียญาณ
หมายถึงน. ความรู้สึก. (ป.).
ประกีรณกะ,ประเกียรณกะ
หมายถึง[ปฺระกีระนะกะ, ปฺระเกียนระนะกะ] ว. เรี่ยราย, เบ็ดเตล็ด, กระจาย, ระคนกัน, คละกัน. (ส. ปฺรกีรฺณก; ป. ปกิณฺณก).
กฏิ
หมายถึง(แบบ) น. สะเอว. (ป.).