ตัวกรองผลการค้นหา
ศราพ
หมายถึง[สะราบ] น. การได้ยิน, การฟัง. (ส. ศฺราว).
ศรายุธ
หมายถึง[สะรายุด] น. อาวุธคือศร. (ส. ศร + อายุธ).
ศรี
หมายถึง[สี] น. มิ่ง, สิริมงคล, ความรุ่งเรือง, ความสว่างสุกใส, ความงาม, ความเจริญ, เช่น ศรีบ้าน ศรีเรือน ศรีเมือง, ใช้นำหน้าคำบางคำเป็นการยกย่อง เช่น พระศรีรัตนตรัย วัดพระศรีรัตนศาสดาราม. (ส. ศฺรี; ป. สิริ, สิรี).
ศฤงค์
หมายถึง[สฺริง] น. เขาสัตว์; ยอดของสถานที่ต่าง ๆ. (ส.).
ศฤงคารรส
หมายถึง[สะหฺริงคานระรด] (วรรณ) น. รส ๑ ใน ๙ รสของวรรณคดี มีเนื้อเรื่องเกี่ยวกับความรัก เช่น เรื่องลิลิตพระลอมีเนื้อเรื่องเป็นศฤงคารรส.
ศลิษา
หมายถึง[สะลิ-] น. การกอดรัด. (ส.).
ศศพินทุ์,ศศลักษณ์
หมายถึงน. ดวงจันทร์. (ส.).
ศศิขัณฑ์
หมายถึงน. เสี้ยวพระจันทร์. (ส.).
ศศิธร
หมายถึงน. ดวงจันทร์. (ส. ว่า พระอิศวรผู้มีพระจันทร์เป็นปิ่น).
ศอ
หมายถึงน. คอ, ราชาศัพท์ ว่า พระศอ.
ศอก
หมายถึงน. ส่วนของแขน ตรงข้ามกับข้อพับ, ข้อศอก ก็ว่า; ช่วงของแขนตั้งแต่ปลายสุดของข้อพับไปถึงปลายนิ้วกลาง; มาตราวัดตามวิธีประเพณี ๑ ศอก เท่ากับ ๒ คืบ.
ศอกกำ,ศอกกำมา,ศอกตูม
หมายถึงน. ระยะตั้งแต่ข้อศอกจนสุดกำมือ โบราณใช้เป็นหน่วยวัดระยะ เช่น ๔ ศอกกับศอกกำมาหนึ่ง.