ตัวกรองผลการค้นหา
หัวไม่วางหางไม่เว้น
หมายถึง(สำ) ว. รวบหมดทั้งหัวทั้งหาง; อาการที่ทำงานอยู่ตลอดเวลาโดยไม่มีเวลาหยุดพัก เช่น เขาทำงานหัวไม่วางหางไม่เว้น เขาถูกใช้งานจนหัวไม่วางหางไม่เว้น.
หัวหายตะพายขาด
หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ชอบเที่ยวเตลิดไปไม่อยู่ติดบ้าน บางทีก็ไม่กลับบ้านเลย คล้ายวัวควายที่เชือกตะพายขาดเที่ยวเตลิดไป.
น้ำตาเช็ดหัวเข่า
หมายถึง(สำ) เสียใจเพราะชํ้าใจหรือต้องผิดหวังอย่างหนัก.
ผกผงก
หมายถึงก. ผงกหัวขึ้นเหลียวดู.
หัวโล้น
หมายถึงน. หัวที่โกนผมหมด.
หัวล้าน
หมายถึงว. มีหัวไร้ผมบางแห่งหรือทั้งหมด.
กะเปะ
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ภาชนะชนิดหนึ่ง สำหรับตักนํ้าขึ้นมาจากบ่อ.
หัวคลองท้ายคลอง
หมายถึงว. ทั่วทั้งคลอง.
หัวบ้านท้ายบ้าน
หมายถึงว. ทั่วทั้งหมู่บ้าน.
หัวหกก้นขวิด
หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ซนเล่นไปตามความพอใจไม่ต้องเกรงใจใคร เช่น เด็กพวกนี้ไปหัวหกก้นขวิดที่ไหนมา, อาการที่เที่ยวไปตามความพอใจไม่อยู่ติดบ้าน เช่น พาเที่ยวหัวหกก้นขวิด.
หาเหาใส่หัว
หมายถึง(สำ) ก. รนหาเรื่องเดือดร้อนรำคาญมาใส่ตน.
ลำราง
หมายถึงน. ทางน้ำเล็ก ๆ ที่ขุดสำหรับชักน้ำจากคลองเข้านาหรือระบายน้ำออกจากนา.