ค้นเจอ 1,332 รายการ

หัวไม่วางหางไม่เว้น

หมายถึง(สำ) ว. รวบหมดทั้งหัวทั้งหาง; อาการที่ทำงานอยู่ตลอดเวลาโดยไม่มีเวลาหยุดพัก เช่น เขาทำงานหัวไม่วางหางไม่เว้น เขาถูกใช้งานจนหัวไม่วางหางไม่เว้น.

หัวหายตะพายขาด

หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ชอบเที่ยวเตลิดไปไม่อยู่ติดบ้าน บางทีก็ไม่กลับบ้านเลย คล้ายวัวควายที่เชือกตะพายขาดเที่ยวเตลิดไป.

น้ำตาเช็ดหัวเข่า

หมายถึง(สำ) เสียใจเพราะชํ้าใจหรือต้องผิดหวังอย่างหนัก.

ผกผงก

หมายถึงก. ผงกหัวขึ้นเหลียวดู.

หัวโล้น

หมายถึงน. หัวที่โกนผมหมด.

หัวล้าน

หมายถึงว. มีหัวไร้ผมบางแห่งหรือทั้งหมด.

กะเปะ

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ภาชนะชนิดหนึ่ง สำหรับตักนํ้าขึ้นมาจากบ่อ.

หัวคลองท้ายคลอง

หมายถึงว. ทั่วทั้งคลอง.

หัวบ้านท้ายบ้าน

หมายถึงว. ทั่วทั้งหมู่บ้าน.

หัวหกก้นขวิด

หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ซนเล่นไปตามความพอใจไม่ต้องเกรงใจใคร เช่น เด็กพวกนี้ไปหัวหกก้นขวิดที่ไหนมา, อาการที่เที่ยวไปตามความพอใจไม่อยู่ติดบ้าน เช่น พาเที่ยวหัวหกก้นขวิด.

หาเหาใส่หัว

หมายถึง(สำ) ก. รนหาเรื่องเดือดร้อนรำคาญมาใส่ตน.

ลำราง

หมายถึงน. ทางน้ำเล็ก ๆ ที่ขุดสำหรับชักน้ำจากคลองเข้านาหรือระบายน้ำออกจากนา.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ