ตัวกรองผลการค้นหา
งูกินหาง
หมายถึง(สำ) ว. เกี่ยวโยงกันจากหัวถึงหางโดยซัดกันไปเป็นทอด ๆ.
ทูน
หมายถึงก. เทิน, เอาของไว้บนศีรษะ, เช่น เอาของทูนหัว.
เบน
หมายถึงก. เหหรือทำให้เหไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น หัวเรือเบน เบนหัวเรือ เบนความคิด เบนความสนใจ.
สบู่เลือด
หมายถึงน. ชื่อไม้เถามีหัวชนิด Stephania venosa (Blume) Spreng. ในวงศ์ Menispermaceae ใบ เถา และผิวของหัวมีนํ้ายางสีแดง.
หง่อง ๆ
หมายถึงว. อาการที่เดินขย่มตัวหัวสั่นหัวคลอนไปตามลำพัง, โดยปริยายหมายถึงเดินอยู่ตามลำพัง; เสียงดังเช่นเสียงฆ้องกระแต.
บอด
หมายถึงว. มืด, ไม่เห็น, (ใช้แก่ตา); สกปรก เช่น หัวเทียนบอด; ไม่มีแวว เป็นวงทึบไม่โปร่ง (ใช้แก่หัวตัวหนังสือ) เช่น เขียนหนังสือหัวบอด; เรียกนมที่หัวบุ๋มเข้าไปว่า นมตาบอด หรือ นมบอด.
นมตาสะแก
หมายถึงน. นมที่หัวยื่นออกมาเหมือนตาไม้สะแก.
หัวเทียม
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. หัวกระเทียม. (ดู กระเทียม).
ทำนูล
หมายถึงก. บอก, กล่าว; ยกขึ้นเทินหัว. (แผลงมาจาก ทูล). (ข.).
หน้าขา
หมายถึงน. ส่วนหน้าของขานับตั้งแต่โคนขาถึงหัวเข่า.
ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด
หมายถึง(สำ) ว. มีความรู้มากแต่ไม่รู้จักใช้ความรู้ให้เป็นประโยชน์.
เผือก
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกมีหัวชนิด Colocasia esculenta Schott ในวงศ์ Araceae ต้นและใบคล้ายบอน หัวทำให้สุกแล้วกินได้.