ตัวกรองผลการค้นหา
วรัญญู
หมายถึง[วะรันยู] น. “ผู้ตรัสรู้ธรรมอันประเสริฐ” คือ พระพุทธเจ้า. (ป.).
วิหลั่น
หมายถึงน. ค่ายที่ทำให้ขยับลุกเข้าไปหาข้าศึกทีละน้อย ๆ.
สวยม
หมายถึง[สะวะหฺยม] ว. ด้วยตัวเอง. (ส.).
อามิษ,อามิส,อามิส-
หมายถึง[อามิด, อามิดสะ-] น. สิ่งของวัตถุเครื่องล่อใจมีเงินเป็นต้น, เช่น อย่าเห็นแก่อามิสสินจ้าง. (ส. อามิษ; ป. อามิส).
อาคันตุกวัตร
หมายถึงน. มรรยาทที่จะต้องประพฤติต่อแขกผู้มาหา. (ส.; ป. อาคนฺตุกวตฺต).
อาคันตุกภัต
หมายถึงน. อาหารที่เตรียมถวายภิกษุที่จรมา. (ป. อาคนฺตุกภตฺต).
ปุด
หมายถึงน. เรียกการเย็บผ้าทีหนึ่งว่าปุดหนึ่ง. ก. อาการที่นํ้าหรือของเหลวผุดขึ้นน้อย ๆ. ว. เสียงดังเช่นนั้น.
หัวปี
หมายถึงว. ทีแรก, เกิดก่อนเพื่อน, เช่น ลูกคนหัวปี.
ปริเทวนะ,ปริเทวะ
หมายถึง[ปะริเทวะ-] น. ความครํ่าครวญ, ความรำพันด้วยเสียใจ, ความบ่นเพ้อ. (ป.).
ภาว,ภาว-,ภาวะ
หมายถึง[พาวะ-] น. ความมี, ความเป็น, ความปรากฏ, เช่น ภาวะน้ำท่วม ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ. (ป., ส.).
วนิพก
หมายถึง[วะนิบพก, วะนิพก] น. คนขอทานโดยร้องเพลงหรือดีดสีตีเป่าให้ฟัง, ใช้ว่า วณิพก หรือ วันนิพก ก็มี. (ป. วนิพฺพก).
ประสัยหาวหาร
หมายถึง[ปฺระไสหาวะหาน] น. การโจรกรรมด้วยใช้อำนาจกดขี่หรือกรรโชกให้กลัว.