ตัวกรองผลการค้นหา
ศากภักษ์
หมายถึงน. คนที่กินแต่ผัก (ไม่กินเนื้อ). (ส.).
กรรบาสิกพัสตร์
หมายถึง[กับบาสิกะ-] น. ผ้าอันทอด้วยฝ้าย คือ ผ้าฝ้าย. (ใน ม. ร่ายยาว นครกัณฑ์ ว่า มาแต่แคว้นกาสี). (ส. วสฺตฺร ว่า ผ้า).
เกาทุมพร
หมายถึง[-ทุมพอน] น. ผ้าทอด้วยขนสัตว์เนื้อละเอียด เช่น เกาทุมพรแพงค่าควรแสน. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ป. โกทุมฺพร, โกฏุมฺพร).
พะแนง
หมายถึงน. แกงคั่วไก่หรือเนื้อเป็นต้น นํ้าแกงข้น.
หมืน
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. เป็นผื่นขึ้นมาก ๆ ตามผิวเนื้อ.
เตินเต่อ
หมายถึงว. สั้นหรือสูงเกินควร เช่น นุ่งผ้าสั้นเตินเต่อ นุ่งผ้าสูงเตินเต่อ, เต่อ ก็ว่า.
ทอด
หมายถึงก. ทำให้สุกด้วยนํ้ามันเป็นต้นที่เดือด เช่น ทอดปลา ทอดเนื้อ, เรียกสิ่งที่ทำให้สุกเช่นนั้น เช่น ปลาทอด เนื้อทอด.
จำ
หมายถึง(โบ) น. ชายผ้า เช่น เอาพระจำเจิมเฉลิมเชิงเวียน. (อะหม จำ ว่า ชายผ้า).
ก๊อซ
หมายถึงน. เรียกผ้าบาง โปร่ง ที่ใช้ปิดแผลหรือพันแผลว่า ผ้าก๊อซ. (อ. gauze).
ทบ
หมายถึงก. พับเข้ามา เช่น ทบผ้า ทบเชือก, เพิ่มเข้า เช่น เอาเชือกมาทบเข้าอีกเส้นหนึ่ง, ลักษณนามเรียกสิ่งที่พับเข้ามาหรือเพิ่มเข้ามา เช่น ผ้าทบหนึ่ง ผ้า ๒ ทบ.
สไบกรองทอง
หมายถึงน. ผ้าสไบที่ถักด้วยไหมทองไหมเงินให้เป็นลวดลายโปร่งรูปดอกไม้เป็นต้น และมีผ้าซับในอีกชั้นหนึ่ง.
ปารุปนะ
หมายถึง[-รุปะนะ] น. ผ้าห่ม. (ป.).