ตัวกรองผลการค้นหา
บัวลอย
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง ใช้บรรเลงในงานศพ.
แป๊ะ
หมายถึง(ปาก) น. ชายจีนแก่; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
ภรตศาสตร์
หมายถึง[พะรดตะ-] น. วิชาฟ้อนรำทำเพลง.
เอ้อระเหย
หมายถึงว. ปล่อยอารมณ์ตามสบาย. น. คำขึ้นต้นเพลงพวงมาลัย.
ลูกบท
หมายถึงน. เพลงเล็ก ๆ ที่บรรเลงต่อจากเพลงใหญ่; เรียกลิเกที่ผู้แสดงเป็นตัวพระตัวนางไม่เข้าเครื่องอย่างโขน ละครหรือลิเกทรงเครื่อง ว่า ลิเกลูกบท.
ตับเรื่อง
หมายถึงน. เพลงที่นำมารวมขับร้องและบรรเลงติดต่อกัน มีบทร้องที่เป็นเรื่องเดียวกันและดำเนินไปโดยลำดับ แต่อาจเป็นทำนองเพลงคนละอัตราก็ได้ เช่น ตับนางลอย ตับนาคบาศ.
ดนตรี
หมายถึงน. เสียงที่ประกอบกันเป็นทำนองเพลง, เครื่องบรรเลงซึ่งมีเสียงดังทำให้รู้สึกเพลิดเพลิน หรือเกิดอารมณ์รัก โศก หรือรื่นเริง เป็นต้น ได้ตามทำนองเพลง. (ส. ตนฺตฺรินฺ).
กระบี่ลีลา
หมายถึงน. ชื่อเพลงกลองแขก เดิมเป็นเพลงของมลายู ทำนองห่าง ๆ เช่นเพลงกระบี่กระบอง, แล้วแปลงมาใช้เป็นเพลงร้องรำ ๒ ชั้น ทำนองให้ถี่เข้าประสมเล่นรวมมโหรีและกลองแขก สมัยปลายรัชกาลที่ ๔ หรือต้นรัชกาลที่ ๕ เช่นตอนโหรทูลท้าวเสนากุฎในเรื่องสังข์ศิลป์ชัย. (ดึกดำบรรพ์).
พระทอง
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง; (กลอน) คำแทนชื่อเจ้านาย.
ปฐมดุสิต
หมายถึง[ปะถมดุสิด] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
เป่าใบไม้
หมายถึงก. เอาใบไม้บางชนิด เช่น ใบฝรั่ง ใบมะยม มาเป่าให้เป็นเพลง.
สังขารา
หมายถึงน. ชื่อทำนองเพลงไทย ใช้ขับร้องในการเล่นหุ่นกระบอก.